Boekverslag: Clare Mackintosh 'Ik zie jou'

Na haar succesdebuut Mea culpa is Ik zie jou de tweede thriller van de Engelse schrijfster Clare Mackintosh. In Ik zie jou legt de veertigjarige Zoë dagelijks hetzelfde traject af met het openbaar vervoer. Op een dag ontdekt ze in de krant haar foto in een advertentie waar ze niets van weet. Haar familie twijfelt of zij wel degelijk op de foto staat en veronderstelt dat het niets te betekenen heeft. Zoë heeft toch haar twijfels en gaat op onderzoek uit. Ze ontdekt dat een vrouw die ook met haar foto in de krant stond, gewurgd teruggevonden werd. Zoë gaat naar de politie met haar verhaal en krijgt er hulp van Kelly.

• Gegevens
• Samenvatting
• Hoofdpersonen
• Symbolen en motieven
• Titelverklaring en boekomslag
• Structuur en perspectief/vertelwijze
• Thema
• Tijd en plaats
• Evaluatie

Gegevens

• Originele titel: I see you
• Titel: Ik zie jou
• Auteur: Clare Mackintosh
• Eerste druk: 2016
• Eerste druk vertaald in het Nederlands: 2017
• Vertaling: Kris Eikelenboom
• Aantal pagina's: 379
• ISBN: 978 90 2613 776 1

Samenvatting

De advertentie

Vermoeid door de werkweek keert Zoë terug naar huis. Om de tijd te verdrijven leest ze de krant en ontdekt er een seksadvertentie met een onduidelijke foto, maar waarvan ze overtuigd is dat zij erop staat. Zoë's kinderen Justin en Katie en Zoë's vriend Simon zien niet direct de gelijkenis met haar en de vrouw op de foto. Maar Justin kan het niet laten om het nummer te bellen, dat niet in gebruik blijkt te zijn.

Zoë is er toch niet gerust op en bekijkt oude kranten, daarin herkent ze een vrouw. Het gaat om Cathy Tanning, een zevenendertigjarige huisarts. Zoë belt de politie en krijgt Kelly aan de lijn. Kelly vindt het een vreemd verhaal, maar aangezien ze Cathy had geholpen wanneer haar sleutels waren gestolen in de metro, besluit ze haar toch op de hoogte brengen. Cathy bevestigt dat ze inderdaad op die foto staat en begrijpt niet vanwaar de advertentie komt. Maar ze zit met andere zorgen. Ze vertelt aan Kelly dat ze het gevoel heeft dat er iemand in haar huis is geweest en ze enkele slipjes mist. Kelly neemt de zaak ter harte omdat haar tweelingzus Lexi ooit een hele tijd was gestalkt en niemand er echt iets aan deed.

Het eerste dodelijke slachtoffer

Zoë blijft geïnteresseerd in de advertenties en vindt opnieuw een foto in de krant, maar ze herkent de vrouw niet. De volgende dag bekijkt ze het nieuws over een vrouw die dood was terug gevonden. Op het scherm herkent ze de vrouw van de advertentie.

Terwijl Zoë zich zorgen maakt over de advertenties en de mogelijkheid dat ze misschien wel het volgende slachtoffer kan zijn, gaat het leven verder voor haar kinderen. Zo heeft Katie een rol gescoord via Isaac, een directeur van een theatergezelschap en Justin heeft een promotie gemaakt en krijgt de leiding van een van de cafés van Zoë's beste vriendin en buurvrouw Melissa.

Gefrustreerd omdat niemand haar angst begrijpt, belt Zoë terug naar Kelly. Die is geïnteresseerd en wil horen wat ze te vertellen heeft over de moord van Tania Beckett. Kelly neemt contact op met inspecteur Nick Rampello, de man die zich bezig houdt met de moord op Tania Beckett. Haar info over de advertentie neemt hij mee, maar de rest van de info over Cathy en Zoë lijkt hem onwaarschijnlijk en hij ziet ook geen reden om te panikeren over een mogelijke seriemoordenaar. Kelly probeert hem ervan te overtuigen en biedt zelfs aan om samen te werken. Maar niets helpt om hem te overtuigen.

De zoektocht

Tijdens een etentje is een van de gespreksonderwerpen Zoë's zoektocht. Bij de vraag hoe iemand aan al die foto's kan komen denken ze aan Facebook. Zoë twijfelt hierover, tot Isaac, de nieuwe werkgever en vriend van dochter Katie, naar haar profiel gaat en Zoë confronteert met alle info die hij van haar vindt en de verschillende foto's die ze zelf nooit had geplaatst, maar door anderen zijn getagd. Wanneer Isaac voorstelt om haar te helpen met haar instellingen aan te passen, weigert ze onmiddellijk. Ze vertrouwt op een of andere manier de man niet en ze vindt dat hij te oud is voor Katie. Als iedereen weg is kijkt ze terug naar haar Facebookpagina en ontdekt de foto die gebruikt werd voor de advertentie.

Zoë staat tussen de massa op het perron te wachten op de metro wanneer ze haar evenwicht verliest en op het nippertje gered wordt door een man, Luke Friedland. Hij denkt dat ze zelfmoord wou plegen terwijl het voor Zoë niet duidelijk is of ze gestruikeld was of eerder geduwd. De volgende dag ziet ze haar redder Luke terug, het duurt niet lang of hij nodigt Zoë uit voor een etentje. Ze weigert door duidelijk te maken dat ze een relatie heeft. Helemaal overdonderd door de vraag van Luke wil ze Simon spreken en belt ze naar zijn werk, daar krijgt ze te horen dat er niemand werkt met die naam.

Kelly gebruikt haar connecties om toch aan de slag te kunnen gaan bij het team dat zich bezig houdt met de moord op Tania Beckett. Inspecteur Nick Rampello waardeert de volharding van Kelly en stelt voor dat ze een duo vormen binnen het team. Het team heeft niet stil gestaan en had ondertussen al zes misdaden ontdekt die een verband hebben met de vrouwen in de krant. Helaas zijn er ook zes potentiële daders, dus willen ze zich eerst focussen op de persoon die achter de advertenties en de website zit. Kelly verbluft iedereen wanneer ze het wachtwoord kraakt om toegang te krijgen tot de website. Wat ze op de website zien tart alle verbeelding. Ze vinden er info over verschillende vrouwen. Dit gaat van waar ze werken, welke metro ze nemen, waar ze op- en afstappen, hoe ze eruit zien, wat hun gewoontes zijn, ...

Ondanks het verbod van Nick contacteert Kelly Zoë en ze probeert haar voor te bereiden van wat ze zal zien op de website. Zoë vermoedt dat Luke haar gegevens had gedownload om haar op die manier te kunnen volgen. De vraag is of hij de enige is. Door deze info heeft ze nu ook genoeg energie om Simon te confronteren met wat ze had ontdekt via de telefoon. Simon biecht haar op dat hij al vier maanden ontslagen is. Sindsdien had hij pogingen gedaan om een nieuwe baan te vinden en een boek te schrijven, maar zonder succes.

De daders

Er is een nieuwe melding. Deze keer gaat het over een vrouw die ontvoerd was en seksueel misbruikt om daarna achtergelaten te worden op een parking. Kelly ontdekt dat het over Kathryn gaat, een van de nieuwe advertenties. Om te voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen, beslist Nick dat ze alle vrouwen die op de website staan moeten op de hoogte brengen.

Na wat zoekwerk ontdekken Nick en Kelly dat Luke Harris de echte naam is van Luke Friedland. De verkrachter van het laatste slachtoffer had hen niet verder geholpen over de eigenaar van de website. Ze hopen dat Luke hen wel verder kan helpen. Maar hij weet niets, hij kan alleen toegeven dat hij Zoë op het perron had geduwd, zo kon hij haar redder spelen. Kelly arresteert hem op verdenking van poging tot moord. Ze verwittigt Zoë, maar maakt haar ook duidelijk dat de kans dat Luke effectief een straf krijgt heel klein is.

Op het werk wordt Zoë gewezen op de fouten die ze de laatste tijd had gemaakt en haar baas stelt voor dat ze een tijdje thuis werkt zodat ze zich geen zorgen hoeft te maken onderweg van en naar het werk. Onderweg naar huis heeft ze het gevoel dat ze wordt gevolgd en wanneer ze begint te rennen hoort ze dat ze nog steeds wordt gevolgd. Met de hulp van een andere vrouw wordt de man overmeesterd. Maar dan merkt ze dat het Isaac is, de vriend van Katie. Het houdt haar echter niet tegen om hem te laten meenemen door de politie.

Isaac vertelt hen dat hij op weg was naar Katie en Zoë was gevolgd toen hij haar had gezien. Maar dat was om haar een veiliger gevoel te geven, gezien de omstandigheden. Kelly had ook niets verdacht op zijn smartphone en pc gevonden, dus ze gelooft hem. Isaac wil het misverstand zo houden en vertelt dan ook niets aan Katie.

Het spel

Kelly brengt Zoë verder op de hoogte van wat ze ontdekt hebben. Wanneer ze vertelt dat ze vermoeden dat de eigenaar van de website vanuit een bepaald café werkt, voelt Zoë zich niet op haar gemak. Ze was de dag ervoor een bon van dat café tegengekomen. Samen met Katie gaat ze het huis af om te kijken of ze nog verdachte dingen vinden. In een afgesloten la vinden ze notities van Simon over verschillende vrouwen.

Melissa biedt hun hulp aan en stelt voor dat Zoë en Katie zich bij haar verstoppen. Zo zijn ze veilig en kan ze ondertussen de politie verwittigen. Terwijl Melissa naar boven gaat om te bellen ontdekt Katie een metroplan met allerlei notities die betrekking hebben op de vrouwen. Melissa ontkent niet dat ze achter de website zit, ze zag het als een opportuniteit om geld te verdienen. Ze had Zoë op de website gezet omdat Melissa vond dat het tijd werd dat Zoë ook iets deed voor haar. Want Melissa had haar altijd uit de nood geholpen, wat ze niet van Zoë kan zeggen.

Ondertussen begint Zoë zich te realiseren dat er geen hulp komt, aangezien Melissa helemaal niet gebeld heeft naar de politie. Melissa bedenkt een spel dat twee kanten kan opgaan. Ze zet het profiel van Katie gratis op de website en het enige wat Katie moet doen is naar haar werk gaan. Als ze het haalt laat Melissa de twee vrouwen vrij, indien niet vermoordt ze Zoë. Ook de politie krijgt het profiel op de website te zien en Kelly herkent direct de dochter van Zoë.

Ondanks het protest van Zoë gaat Katie akkoord. Zoë en Melissa kunnen alles volgen, aangezien Melissa de camerabeelden van de metrostations heeft gehackt. Het duurt dan ook niet lang of Zoë ziet haar dochter en ze heeft het gevoel dat Katie al gevolgd wordt. Ze ziet hoe een man haar dochter naar een deur brengt met verboden toegang. Daar hangen geen camera's en weten ze ook niet wat er gebeurt. Maar voor Melissa is het duidelijk: game over. Zoë laat haar niets doen en valt Melissa zelf aan, uit zelfverdediging vermoordt ze haar beste vriendin. Zoë maakt zich zorgen over Katie. Maar van de politie die op dat ogenblik aankomt verneemt ze dat de man een undercoveragent is en Katie veilig is.

De toekomst

Het gevaar is voorbij en iedereen kan weer met een gerust hart verder gaan met hun leven. Zoë ontdekt dat de notities van Simon een paar ideeën waren voor zijn boek. Maar Zoë vergist zich, Melissa was niet alleen, ze was een pion in het spel van het gestoorde brein van Justin, die onder andere zijn moeder en zus een lesje wou leren, en nog niet van plan is om te stoppen.

Hoofdpersonen

Zoë

De veertigjarige Zoë is gescheiden van Matt, de vader van haar kinderen: de tweeëntwintigjarige Justin en de negentienjarige Katie. Ze woont al een tijdje samen met haar vriend Simon, een redacteur bij de Telegraph, die vierenvijftig jaar is.

Melissa

Ze is de beste vriendin en buurvrouw van Zoë en getrouwd met Neil. Ze is de eigenaar van twee bars, waarin Justin ook werkt.

Kelly

Ze is een agent in dienst van British Transport. Kelly heeft vier jaar gewerkt als rechercheur voor de zedenpolitie. In die tijd was ze geschorst omdat ze een gevangene, die een meisje had verkracht, had aangevallen.

Inspecteur Nick Rampello

Hij is de leidinggevende van het onderzoek van de moord op Tania Beckett. Hij is begin dertig en komt arrogant over.

Symbolen en motieven

Dilemma

Zoë zit dikwijls tussen twee vuren met haar mannen in huis. Haar zoon Justin ligt constant in de clinch met haar vriend Simon. Justin kan het niet laten om het grote leeftijdsverschil van veertien jaar tussen Zoë en Simon aan te kaarten. Terwijl Simon het tijd vindt dat Justin zich als een volwassen man gedraagt. Zo zou hij op zoek moeten gaan naar werk en bij moeten dragen bij de dagelijkse kosten.

Angst

De advertenties zorgen ervoor dat Zoë ongerust is, terwijl niemand in haar buurt haar begrijpt. Ze vinden allemaal dat ze overdrijft en er niets moet achter zoeken. Uiteindelijk is het nog altijd de vraag of zij wel op die foto staat.

Nadat ze meer hebben ontdekt slaagt Zoë er helemaal niet meer in om rust te vinden. Zo ziet ze in elke man een mogelijke dader en vreest ze ook voor de veiligheid van haar dochter.

Titelverklaring en boekomslag

De titel Ik zie jou is een verwijzing naar de rode draad in het verhaal, de vrouwen die gestalkt worden zonder dat ze het door hebben. De boekomslag toont een weg, waar een vrouw wandelt.

Structuur en perspectief/vertelwijze

Het boek is opgedragen aan de ouders van de schrijfster en bestaat uit 379 bladzijden, die verdeeld zijn over 41 hoofdstukken en een epiloog. Het verhaal geeft het het standpunt van Kelly en Nick, dat in de derde persoon is geschreven en Zoë, dat geschreven is in de ik-persoon. Het standpunt van de daders is schuingedrukt en in derde persoon geschreven.

Thema

Ik zie jullie, maar jullie zien me niet.

Tijd en plaats

Het verhaal speelt zich af in het heden in Londen.

Evaluatie

‘Ik zie jou’ is een meeslepende thriller dat je anders zal doen kijken naar je dagelijkse routine. Het verhaal is spannend en vlot geschreven. Voordat je het door hebt heb je alweer een bladzijde omgeslagen en is het boek zo uit. De karakters zijn ook goed uitgeschreven en krijgen allemaal een gezicht, waardoor ze herkenbaar worden. Het is een boek met een goed uitgedacht plot en een verrassende ontknoping. Tot de laatste bladzijde slaagt Clare Mackintosh erin om de lezer te misleiden.

Lees verder

• Boekverslag: Carla Kovach 'Stil maar' (Reeks: Gina Harte 1)
• Boekverslag: Jane Casey 'Spoorloos'
• Boekverslag: Karin Slaughter 'Een lichte koude huivering'
• Boekverslag: Lisa Gardner 'De leugenaar'
• Boekverslag: Melissa Skaye 'In onschuld'