Boekverslag: M.J. Arlidge 'Naar bed, naar bed' Helen Grace 5

Naar bed, naar bed is het vijfde deel in de serie van Helen Grace van M.J. Arlidge. Inspecteur Helen Grace wordt geconfronteerd met een moeilijke zaak. Er is een dode man gevonden en ze herkent het slachtoffer onmiddellijk, het is Jake, een van haar SM-meesters. Moet ze zwijgen om haar connectie met het slachtoffer niet bloot te geven of vertelt ze haar team alles wat ze weet, waardoor iedereen ook op de hoogte is van haar nood aan dominantie? En dan komt er een tweede slachtoffer, die ze ook kent. Helen krijgt het gevoel dat iemand het op haar gemunt heeft, of beeldt ze het zich maar in?

• Gegevens
• Samenvatting
• Hoofdpersonen
• Symbolen en motieven
• Titelverklaring en boekomslag
• Structuur en perspectief/vertelwijze
• Thema
• Tijd en plaats
• Evaluatie

Gegevens

• Originele titel: Little Boy Blue
• Titel: Naar bed, naar bed
• Reeks: Helen Grace (5)
• Auteurs: M.J. Arlidge
• Eerste druk: 2016
• Eerste druk vertaald in het Nederlands: 2017
• Vertaling: Hermien Robroch
• Aantal pagina's: 364
• ISBN: 978 90 225 8411 8

Samenvatting

Jake

In de beruchte SM-club De martelkamers is een moord gepleegd. Inspecteur Helen Grace en haar collega Charlie Brooks zijn op de plaats delict en zien het slachtoffer dat aan een stoel is vastgebonden met lakens en tape. Het gezicht is helemaal afgeplakt, waardoor de kans groot is dat het slachtoffer gestikt is. Helen begint langzaam alles weg te knippen, zodat ze het slachtoffer kunnen identificeren. Helen is in shock wanneer ze de man herkent, het is Jake, een vriend en ooit haar SM-meester geweest. Helen begrijpt niet waarom Jake in deze club was, de laatste keer dat ze hem had gezien was hij anders, hij was gelukkig en verliefd. Ergens klopt er iets niet.

Ze zit ook met een dilemma. Feitelijk zou ze aan Charlie moeten zeggen dat ze het slachtoffer kent. Maar dan zou ze ook moeten vertellen hoe ze Jake had leren kennen en zou ze over hun sessies moeten praten, die ze liever voor zichzelf houdt. Ze wil niet dat iemand iets weet over die duistere kant van haar. Jake was de enige persoon die haar echt kende, dus wil ze hem ook beschermen. En vooral de dader vinden die dit had gedaan.

Voor haar eigen veiligheid beschouwt ze Jake als een gewoon slachtoffer naar haar team toe. Ze geeft iedereen een opdracht in de hoop het motief van de dader te vinden. Tot nu toe is het helemaal niet duidelijk of Jake een toevallig slachtoffer was of dat de moord iets persoonlijks was.

Wat Helen echter niet weet is dat Emilia Garanita, een misdaadverslaggever met wie ze geen goede relatie heeft, op de hoogte is van de zaak en weet dat Helen gebruik maakte van Jakes diensten. En Emilia zal geen seconde twijfelen om deze info te delen met haar lezers als ze merkt dat Helen haar team niet op de hoogte heeft gebracht van haar link met Jake.

Paul

Een van de sporen die het team verder uitzoekt: de telefoonnummers die Jake hadden gebeld of berichtjes hadden gestuurd. Die avond had vooral Paul Jackson, een bankmanager, berichtjes gestuurd. Maar Helen weet dat als ze verder zoeken, haar nummer ook terug te vinden is. Dus gooit ze haar simkaart en telefoon weg in de hoop dat ze zo het probleem kan oplossen. Een andere collega, rechercheur Sanderson, is undercover gegaan in de hoop iets te horen binnen de SM-wereld.

Op Jake is ook het DNA teruggevonden van Paul Jackson, waardoor hij meegenomen wordt naar het bureau voor een ondervraging. Ondanks de bewijzen blijft Paul zeggen dat hij Jake niet kent, laat staan contact met hem heeft gehad. Op het ogenblik dat Helen Paul verwittigt dat ze zijn vrouw Sally op de hoogte gaan brengen van het onderzoek geeft hij toe dat hij een klant was van Jake. Hij had hem die avond ook gezien, gesproken en proberen te verleiden. Maar op dat laatste was Jake niet ingegaan. Paul zweert dat hij Jake niet vermoord heeft. Helen is geneigd om hem te geloven, omdat hij het type niet is om iemand te vermoorden.

Rechercheur Sanderson had tijdens haar undercoveractie een naam meegekregen, die ook de moeite waard is om te checken. Het gaat om Samantha, een transgender die nog in het overgangsproces zit. Die houdt van bdsm, een vorm van machtrollenspel binnen het sadomasochisme. Samantha heeft zelf ook een verleden van mishandeling.

Max

Terwijl ze nog volop op zoek zijn naar de moordenaar van Jake, krijgt het team een tweede zaak binnen. Een man die dood in een latex bodysuit aan het plafond hangt, er is geen twijfel dat het in scène is gezet. Ook dit slachtoffer kent Helen, het is Max Paine. Hij was ook een SM-meester, maar Helen had geen goede band met hem, hij was een gewelddadige man. Zouden beiden mannen doelbewust gekozen zijn of zijn ze toevallige slachtoffers? In ieder geval is zij voorlopig de enige link tussen de slachtoffers. Dat idee en een woordenwisseling, die uitloopt tot een dreigement met Emilia, die al op zoek was naar gore details voor haar volgende artikel, verplicht Helen om haar baas Jonathan Gardam op de hoogte te brengen. Ze legt hem uit dat ze beide slachtoffers kent, aangezien ze van hun diensten gebruik had gemaakt. Hij geeft haar niet de verwachte uitbrander, integendeel, ze kan de zaak gewoon verder opnemen en hij belooft dat de informatie tussen hen blijft.

Na enkele tijd vindt Charlie Samantha en volgt haar naar huis. Charlie negeert alle regels om te zorgen dat ze Samantha zelf kan aanhouden, waardoor ze ruzie krijgt met Helen. De bevraging verloopt heel raar, ze geeft vage antwoorden, die Helen niet verder helpen. Samantha geeft toe dat ze Jake en Max heeft gekend. Ze had zelfs een afspraak met Max de avond dat hij vermoord is. Helen ziet Samantha als mogelijke dader, maar weet dat ze meer bewijzen nodig heeft, dus moet ze samen met haar team verder zoeken. Door camerabeelden ontdekken ze dat Samantha vroeger weg was gegaan bij Max Paine dan dat de moord was gepleegd. Waardoor Samantha van haar verdachtenlijst wordt geschrapt.

Angelique

Aangezien ze weer terug naar af zijn, besluiten Helen en Gardam samen te werken om een profielschets van de dader te maken. Gardam is ervan overtuigd dat Helens kennis over de SM-wereld hen zeker verder kan helpen. Maar ook Emilia is hard aan het werk, maar met een ander doel: Helen kapot maken.

Tijdens hun onderzoek gaat Gardam te ver en hij probeert Helen te verleiden, waardoor ze zich op haar ongemak voelt en in de verdediging gaat door hem te krabben en enkele rake klappen geeft. Op het moment dat Helen thuis is, merkt ze haar gsm op die ze eerder had weggegooid. Ze ontvangt er een bericht van Angelique, haar huidige SM-meester, dat ze elkaar moeten zien. Helen begrijpt niet hoe de telefoon opnieuw in haar huis terecht is gekomen en waarom Angelique haar wil zien.

Ze is heel voorzichtig maar als ze Angeliques flat binnengaat, realiseert ze zich dat ze in de val is gelopen. Daar ligt Angelique vastgebonden en haar hele hoofd is bedekt met plasticfolie. Helen heeft een derde lijk gevonden.

Ondertussen was Emilia's plan gelukt, ze had Sanderson alles verteld over Helen. Sanderson kan niet geloven dat haar baas klant was bij Jake en Max en vooral dat ze er niets over gezegd heeft tegen het team. Dus wil Sanderson het zelf uitzoeken, maar een buurman van Jake bevestigt onmiddellijk dat hij Helen al verschillende keren had gezien. Sanderson laat ook haren onderzoeken als een nieuw spoor in de zaak door het technisch team.

Helen had Angelique achtergelaten zonder een melding te doen, uit angst de hoofdverdachte te worden. Helen weet dat ze zelf in actie moet schieten om te vermijden dat de moordenaar de touwtjes in handen blijft houden. Terwijl Helen haar onderzoek doet, wordt ze zelf door Sanderson en een paar andere collega's als hoofdverdachte beschouwd. Zeker wanneer ze haar terugvinden in de telefoongegevens van de twee slachtoffers. Ze hebben geen hard bewijsmateriaal maar ze komen wel steeds dichterbij.

Helen

Sanderson brengt Gardam en Charlie op de hoogte van wat ze tot nu toe had ontdekt over Helen. Charlie wil er niets over horen en gelooft niet dat Helen een moordenaar is. Maar ze merkt dat ze alleen is, zeker nadat het DNA van Helen is gevonden op een sigarettenpeuk die was gevonden op de plaats delict van de Martelkamers.

Wanneer Helen naar het graf van haar zus Marianne gaat, merkt ze een nieuw boeket op. En op dat moment weet ze wie haar erin wil luizen en waarom. Het is haar neef Robert, die haar duidelijk kwalijk neemt wat er tijdens een vorige zaak is gebeurd. Toen had Helen niet kunnen vermijden dat er een artikel over Marianne, die door Helen gedood is en een seriemoordenaar was, werd gepubliceerd. Op dat moment was Robert niet op de hoogte geweest van de wrede acties van zijn moeder en was zijn leven door het artikel in een hel veranderd.

Helen slaagt erin om Robert te vinden. Zijn blik zit vol met haat, hij vertelt Helen dat hij haar een jaar lang had gevolgd en zo alles van haar had ontdekt. Zo had hij ook zijn slachtoffers gekozen om haar te straffen. Helen had ondertussen Charlie verwittigd en daar had Robert op gerekend, want de plek waar ze zijn zit vol met haar DNA: sigarettenpeuken, koffiekopjes, een kledingstuk en nog zoveel meer, alles om haar als dader aan te wijzen.

De sirenes komen dichterbij en op het moment dat Helen begrijpt wat Robert van plan is, springt hij door het raam, het water in. Hij is verdwenen en Helen wordt opgepakt. Helen heeft geen alibi voor de verschillende momenten van de moorden en dan is er ook nog het DNA, alles wijst erop dat zij de dader is.

Helen weet dat ze alleen staat, op Gardam kan ze ook niet meer rekenen. Het is Robert gelukt. Ze is alles kwijt: haar vrienden, collega's, carrière, privéleven en vrijheid. Emilia kan eindelijk haar artikel schrijven. Het spel was gespeeld en Helen had verloren.

Hoofdpersonen

Helen Grace

Ze is inspecteur en rijdt op de motor. Ze heeft een zwaar verleden gehad, waar ze weinig over vertelt. Helen houdt zich weinig aan de protocol, maar ondanks dat is ze een gewaardeerde politieagent.

Charlie Brooks

Ze is een collega van Helen Grace. Ze heeft dankzij Helen promotie kunnen maken en is nu brigadier. Ze is Helens beste vriendin en bondgenote geweest binnen het politiekorps van Southampton.

Emilia Garanita

Ze is een misdaadverslaggever. Haar grootste vijand is Helen Grace.

Symbolen en motieven

Obsessie

Commissaris Jonathan Gardam heeft al een tijdje Helen gevolgd, zodat hij ondertussen weet dat ze een gewoontedier is en haar planning buiten het werk kent. Op die manier zorgt hij dat hij haar altijd vanop een afstand kan bekijken. Hij hoopt dat hij binnenkort meer kan doen dan enkel waarnemen.

Persoonlijk

Wanneer Helen de ouders van Jake informeert van wat er gebeurd is met hun zoon, merkt ze onmiddellijk dat het hen niet raakt. Integendeel, ze kunnen geen positief woord over hem zeggen en willen er niets mee te maken hebben. Hierdoor reageert Helen emotioneel en komt ze heel onprofessioneel over.

Waardering

Sanderson en Charlie zijn collega's, maar werken elkaar meer tegen dan dat ze samenwerken, dit allemaal om goed te kunnen scoren bij hun baas, Helen. Maar het heeft het tegenovergestelde effect. Helen is niet opgezet met hun gekibbel en wordt er zelfs kribbig en slechtgezind van.

Wantrouwen

Helen had haar werk als een veilige plek beschouwd. Maar nu had Gardam ervoor gezorgd dat dit niet meer het geval is. Ze weet dat ze hem moet aangeven, maar heeft angst voor de gevolgen.

Titelverklaring en boekomslag

Naar bed, naar bed is net als de andere titels van deze reeks een verwijzing naar een titel van een kinderliedje. In dit geval gaat het over het oude liedje 'Naar bed naar bed zei Duimelot', dat een vingerliedje is. De afbeelding op de kaft is een vloer bedekt met duct tape, dat een directe verwijzing is naar de manier hoe het eerste slachtoffer wordt vermoord.

Structuur en perspectief/vertelwijze

Het boek bestaat uit 364 bladzijden, die verdeeld zijn over 129 hoofdstukken. Het verhaal geeft de standpunten van Helen Grace, Sally (vrouw van Paul), Charlie Brooks, Paul, Jake, Emilia Garanita, Jonathan Gardam, Sanderson, McAndrew, Max Paine, Gary Lushington (Max Paines huisbaas), Samantha, rechercheur McAndrew en Angelique, die in de derde persoon zijn geschreven.

Thema

Maak van je verleden geen toekomst.

Tijd en plaats

Het verhaal speelt zich af in het heden in Southhampton.

Evaluatie

Het boek maakt deel uit van een serie omtrent Helen Grace. Dit is weliswaar het vijfde deel, maar toch is het als losstaand verhaal te lezen. Het is een van de beste delen tot nu toe. Hou er wel rekening mee dat het plot een cliffhanger bevat, waardoor je het volgende deel ook wel zal willen lezen. Net als in de vorige Helen Grace-boeken ligt het tempo hoog, de korte hoofdstukken, de verschillende standpunten van personages en de vlotte schrijfstijl zorgen dat je als lezer snel door het boek bent. Toegegeven, soms gaat de schrijver nogal kort door de bocht om iets uit te leggen, maar dat neem je erbij of je gaat je er enorm aan beginnen te ergeren. En dan is er nog het hoofdpersonage; hoewel Helen Grace een heel bizarre vrouw is, heeft ze wel altijd je sympathie en leef je met haar mee.

Lees verder

• Boekverslag: M.J. Arlidge 'Iene Miene Mutte' (Helen Grace 1)
• Boekverslag: M.J. Arlidge 'Piep zei de muis' (Helen Grace 2)
• Boekverslag: M.J. Arlidge 'Pluk een roos' (Helen Grace 3)
• Boekverslag: M.J. Arlidge 'Klikspaan' (Helen Grace 4)
• Boekverslag: M.J. Arlidge 'Wie niet weg is' (Helen Grace 6)