Boekverslag: M.J. Arlidge 'Iene Miene Mutte' (Helen Grace 1)
Iene Miene Mutte is het eerste deel uit de reeks met Helen Grace, een gedreven inspecteur, in de hoofdrol. Iene Miene Mutte is het thrillerdebuut van de Engelse M.J. Arlidge, die bekend is als scenarioschrijver van verschillende Britse crimeseries. Helen Grace leidt het onderzoek naar de seriemoordenaar die twee mensen ontvoert en dan de vrijheid belooft als een van de twee sterft. Het enige wat ze weet is dat de seriemoordenaar een vrouw is, voor de rest staat ze voor een raadsel, vooral omdat ze geen verband vindt tussen de verschillende slachtoffers. Tot ze ontdekt dat zij de link is tussen deze mensen. Helen moet in actie schieten en zorgen dat deze nachtmerrie stopt.
Gegevens
- Originele titel: Eeny Meeny
- Titel: Iene Miene Mutte
- Reeks: Helen Grace (1)
- Auteurs: M.J. Arlidge
- Eerste druk: 2014
- Eerste druk vertaald in het Nederlands: 2015
- Vertaling: Herman van der Ploeg
- Aantal pagina's: 264
- ISBN: 978 90 225 7622 9
Samenvatting
Amy en Sam
Wanneer Amy en Sam terugliften van een festival worden ze meegenomen in een busje door een vrouw. Als ze wakker worden liggen ze in een verlaten zwembad. Beiden krijgen ze een kans om te leven, maar dan moeten ze wel de andere doden.
Inspecteur Helen Grace wordt samen met haar team, dat bestaat uit Mark en Charlie, opgeroepen wanneer de verwilderde Amy wordt opgepakt terwijl ze gedesoriënteerd rondloopt en zegt dat ze haar vriend Sam heeft vermoord. Helen ontdekt dat Amy's moeder de politie had gecontacteerd wanneer Amy en Sam niet thuis waren gekomen. Dat was ondertussen twee weken geleden. Dus waar waren ze die tijd geweest en was Sam echt dood? Helen moet niet lang wachten om een antwoord te vinden. In een leegstaand zwembad vinden ze het levenloze lichaam van Sam terug.
Peter en Ben
Terwijl Helen en Mark alles verwerken van wat ze weten dat er gebeurd is met Amy en Sam, krijgen ze het nieuws dat er twee mannen al enkele dagen spoorloos zijn. Ben Holland en zijn collega Peter Brightston hadden autopech gekregen tijdens hun terugweg naar huis en niemand heeft hen sindsdien gezien. Tijdens het onderzoek, ontdekt Helen dat er een gat in de bezinetank van de auto zit. De kans is groot dat de ontvoerder hen gestalkt heeft en weet dat Ben en Peter dezelfde route doen. De vraag is nu waar de mannen zijn en of ze nog leven.
Wanneer ze Peter terugvinden vertelt hij hen dat hij Ben had vermoord in een kolensilo waar ze een tijd hadden vastgezeten. Ook hij beweert dat hun ontvoerder een vrouw was. Maar hoe kon een vrouw twee mannen verslepen van een busje tot het luik van de kolensilo zonder hulp?
In ieder geval waren de overeenkomsten identiek met wat Amy en Peter hadden verteld. Er was een gsm aanwezig waarop de boodschap stond dat een van hen moest gedood worden en een pistool met een kogel. Het enige verschil is de sabotage van de auto, maar Helen vreest toch dat ze met een seriemoordenaar te maken hebben. Helen is overtuigd dat ze haar te pakken zullen krijgen, maar het zal niet gemakkelijk worden.
Wanneer ze foto's van Ben ziet, herkent ze hem van voor de tijd dat hij zijn naam had veranderd voor zijn eigen welzijn. Ze kende hem als James, de enige overlevende van het gezinsdrama dat zijn vader had veroorzaakt door het huis in brand te steken en op die manier zijn vrouw, zijn dochter en haar vriend te doden. Misschien was dat de reden van de ontvoering, maar het had compleet geen verband met Amy en Sam.
Anna en Marie
Helen krijgt het nieuws dat haar vrienden Anna en Marie dood aangetroffen zijn in hun flat. Ze ontdekt dat dit weer een ontvoering is van de moordlustige vrouw. Maar nu had ze het anders aangepakt. Ze had Anna en Marie opgesloten in hun flat, zonder eten, water en telefoon. Marie had ervoor gekozen om samen met haar dochter uit het leven te stappen.
Helen kent drie van de slachtoffers en vraagt zich af of zij de rode draad is in het verhaal. Maar ze kent Amy noch Sam, dus ergens klopt het niet. Is het een toeval?
Wanneer Peters lichaam wordt gevonden nadat hij gesprongen is uit zijn kantoor, nemen Helen, Mark en Charlie de tijd om alle toeschouwers te filmen. Helen is ervan overtuigd dat de kans groot is dat de vrouw, die voor al dit leed zorgt, tussen deze mensen staat. Op het kantoor nemen ze de tijd om alle vrouwen te checken. Charlie herkent één van de vrouwen, zij was ook aanwezig op Bens begrafenis.
Ze tonen de foto van de vrouw aan Amy, maar ze is niet zeker of dat de vrouw is die haar en Sam heeft ontvoerd. Haar moeder herkent de vrouw onmiddellijk. Hannah Mickery, was een tijdje haar therapeute geweest. Helen ontdekt dat Ben en Marie ook klanten waren geweest van Hannah.
Alhoewel Hannah voor alle ontvoeringen een alibi heeft, is Helen ervan overtuigd dat Hannah hun verdachte is. Ze moest het alleen kunnen bewijzen. Ze heeft in ieder geval een link met de slachtoffers en kent hen goed. In haar huis vinden ze foto's en allerlei info van de slachtoffers en op Hannahs laptop vinden ze de opnames van de bevragingen die Helen had gevoerd met de overlevende slachtoffers. Deze opnames waren enkel toegankelijk voor enkele personen, wat betekent dat ze een lek hebben binnen de politie.
Wanneer Helen het verder uitzoekt door de downloads te bekijken en het tijdstip blijven er slechts twee mensen over: Charlie en Mark. Charlie heeft een alibi, waardoor ze Mark moet confronteren met zijn daden. Hij reageert vijandiger dan ze had verwacht. Hij dreigt zelfs hun one night stand te verklappen om zijn carrière te redden.
Caroline en Martina
Twee prostituees, Caroline en Martina, worden net als de anderen bedwelmd wakker in een afgesloten ruimte. Wanneer Martina Caroline probeert dood te schieten mist ze. Op dat moment ziet Caroline haar kans om Martina te vermoorden. Wanneer Caroline vrij is gaat ze niet onmiddellijk naar de politie. Toch houdt ze het niet lang vol door de angst en het schuldgevoel en vertelt ze alles wat ze weet aan Helen.
Helen verdenkt nog altijd Hannah, maar na een heftig gesprek met haar begint Helen te twijfelen. Zou het kunnen dat Hannah haar interesse voor het onderzoek puur een geldkwestie is? Zodra de media op de hoogte is van de seriemoordenaar zou Hannah haar kennis kunnen uitbuiten en veel geld verdienen.
Hannah en Sandy
De volgende slachtoffers zijn Hannah en Sandy Morten, de advocaat van Hannah. Hannah krijgt de opdracht van de moordenaar om een gesprek aan te vragen met Helen. Hannah legt uit dat Sandy nog leeft, maar ze weet niet waar hij is. Net als bij de anderen was er een pistool aanwezig, maar dit keer was het niet geladen. Het was een misplaatste grap. Hannah moest ook nog het volgende doorgeven aan Helen: 'Ik geef je op voor een onderscheiding'. Meer wist ze niet.
Maar Helen, die ondertussen verder onderzoek had gedaan naar de link tussen haar en de slachtoffers begrijpt dat het een verwijzing is naar de onderscheidingen die zij had gekregen voor het redden van de mensen, die de moordenaar had ontvoerd. Martina, die geboren was als Matty, Ben, die ze had gekend als James en de moeder van Amy, die toen zwanger van Amy was, Helen had ze allemaal gered. Helen had nog één onderscheiding gekregen voor een getuige van een schietpartij, Stephanie Bines. Wanneer ze een patrouille naar Stephanie stuurt, verneemt ze dat de vrouw spoorloos is. Niet veel later slaagt Charlie erin om Stefanie op te sporen en overtuigt haar om een tijdje terug te keren naar haar ouders in Australië, zodat ze veilig is. Ook Sandy wordt teruggevonden.
Naast het oplossen van de zaak heeft Helen nog een extra kopzorg. Door Marks felle reactie heeft Helen verder onderzoek gedaan naar de gedownloade opnames. Ze ontdekt dat Mark onschuldig is en dat haar baas Whitaker erachter zit. Ze doet dan ook alles om ervoor te zorgen dat haar baas geschorst wordt en Mark weer aan het werk kan.
Charlie en Mark
Helen heeft een vermoeden wie achter de moorden zit en wanneer de vingerafdrukken terugkomen uit het huis van Sandy Morten is ze zeker. De verdachte is haar zus, Marianne, die vijfentwintig jaar gevangen had gezeten voor de dubbele moord op hun ouders. Helen had in die vijfentwintig jaar nooit contact opgenomen met haar oudere zus. Wel had ze haar naam veranderd om niet meer herinnerd te worden aan het verleden. Wanneer Helen Mark en Charlie probeert op de hoogte te brengen krijgt ze hun voicemail. Wat ze niet weet is dat ze beiden in handen zijn van Marianne.
Na enkele dagen neemt Mark zijn lot in eigen handen en pleegt zelfmoord zodat Charlie en haar baby gered kunnen worden. Helen die Charlie terugvindt wil Mark nog een laatste keer zien en wordt opgewacht door haar zus. Marianne voelde zich bedrogen door Helen, omdat ze nooit iets van haar had gehoord. Daarom vond Marianne dat het tijd werd dat Helen ging lijden. En nu was het eindspel in zicht. Helen krijgt de keuze een moord plegen of vermoord worden. Helen wil het niet op deze manier beëindigen maar weet dat ze niet anders kan, dus vermoordt ze haar zus.
Hoofdpersonen
Helen Grace
Ze is inspecteur en de verantwoordelijke van Mark en Charlie. Helen wordt op haar werk bewonderd voor haar vastberadenheid, toewijding en inzicht. Ze is nooit bang. Haar relaties zijn oppervlakkig en van korte duur. Helen is dol op kennis en dat is te zien aan de hoeveelheid boeken die ze bezit.
Mark Fuller
Hij is een van Helens teamleden en heeft al dikwijls met haar samengewerkt. Mark is een knappe en getalenteerde politieman. Door zijn scheiding is hij labiel geworden en grijpt hij dikwijls naar de drank. Mark heeft een dochter van zeven jaar, Elsie, die bij zijn ex-vrouw woont.
Charlie Brooks
Ze is een teamlid van Helen. Charlie is een knappe vrouw. Zij en Helen hebben een gespannen relatie. Charlie wil het respect van Helen krijgen, aangezien ze enorm opkijkt naar Helen. Charlie is samen met Steve en heeft net ontdekt dat ze zwanger is.
Marianne
Ze draagt steeds een zonnebril en verandert haar uiterlijk door onder andere pruiken en verschillende make-up te gebruiken. Ze werkt haar ontvoeringen tot in de puntjes uit. Toen ze dertien was, werd ze misbruikt door haar vader, oom en hun vrienden.
Symbolen en motieven
Hulp
Helen is teleurgesteld in Marks gedrag. Ze stoort zich enorm in het feit dat hij zich zo laat gaan na zijn scheiding en veel drinkt. Maar ze is ervan overtuigd dat hij goed is in zijn werk en de beste coördinator is die ze ooit heeft gehad. Dus wil ze hem helpen terug de oude te worden en vermijden dat hij ontslagen wordt, zolang hij wil meewerken.
Schuldgevoelens
Amy en Peter hebben het moeilijk om te leven met het schuldgevoel dat de ontvoerder hen heeft opgedrongen, door hen te veranderen in moordenaars. Peter pleegt dan ook niet veel later zelfmoord.
Helen voelt zich verantwoordelijk voor wat Mark en Charlie overkomt. Eerst had ze Mark vals beschuldigd voor corruptie en nu zit hij ergens vast samen met zijn collega.
Wraak
Marianne had vermeden dat hun vader ook misbruik zou maken van Helen. Daarom had ze de moorden gepleegd. En ze was ervan overtuigd dat ze samen met haar zus verder zou kunnen leven. Maar Helen had haar rug naar haar toegekeerd wat Marianne helemaal niet begreep. Dus zou ze haar zus laten boeten voor de jaren dat ze niets van haar had gehoord.
Structuur en perspectief/vertelwijze
Het boek bestaat uit 373 bladzijden, die verdeeld zijn over 117 hoofdstukken. Het verhaal geeft de standpunten van Jake (SM-meester van Helen), Helen Grace, Ben Holland, Diane Anderson (de moeder van Amy), Mark Fuller, Peter Brightston, Anna, Charlie, Marie, Martina, Hannah Mickery, Caroline, Charlie, Christina (Marks ex-vrouw), Sandy (de advocaat van Hannah) en Emilia (verslaggever) die in derde persoon zijn geschreven en Amy, Sam en Marianne die in de ik-persoon zijn geschreven.
Thema
Bedrog en wraak.
Tijd en plaats
Het verhaal speelt zich af in het heden in Southhampton en Weston.
Evaluatie
Wat een debuut. Je duikt direct in de spanning en je geraakt er niet meer uit. Door het gebruik van de korte hoofdstukken en de afwisselende standpunten leest het verhaal als een trein en heb je het boek zo uit. Iene miene mutte is spannend tot het einde zonder voorspelbaar te zijn. Een meerwaarde is Helen, die een gecompliceerd personage is, en duidelijk de nodige geheimen heeft. Naast haar leer je ook Mark en Charlie beter kennen, wat voor de nodige rustmomenten zorgt. Maar het is zonder twijfel een thriller met enkele gruwelijke details. Een puntje van kritiek is het einde dat plots heel snel gaat en wat overhaast overkomt, terwijl het over een tijdspanne van enkele dagen gaat heb je eerder het gevoel dat het over enkele uren gaat. Maar laat je hierdoor zeker niet tegenhouden om dit boek te lezen.
Lees verder