Boekverslag: Esther Verhoef 'De kraamhulp'
De kraamhulp is een thriller van de Nederlandse schrijfster Esther Verhoef. Didi is bevallen van haar eerste kind maar omwille van gezondheidsredenen aan haar bed gekluisterd. Gelukkig kan ze rekenen op de hulp van de kraamverzorgster Hennequin. Een mooie en sympathieke vrouw, met een donker verleden. En het is net dat verleden dat Miriam, de schoonzus van Hennequin, aan het uitzoeken is, want ze is ervan overtuigd dat Hennequin haar broer heeft vermoord. Hennequin is een wolf in een schapenvacht en is niet zomaar bij Didi en haar man Oscar terechtgekomen.
Gegevens
- Originele titel: De kraamhulp
- Auteur: Esther Verhoef
- Eerste druk: 2014
- Aantal pagina's: 336
- ISBN: 978 90 414 2556 0
Samenvatting
De hulp
Didi Vos heeft net een zware bevalling achter de rug. Ze heeft een instabiel bekken, waardoor ze amper nog kan bewegen. Didi is dan ook superblij dat ze naast de hulp van haar man Oscar ook op die van de kraamverzorgster Hennequin kan rekenen.
Miriams broer Bart is een halfjaar geleden overleden. Hij was zogezegd gevallen van de trap, maar Miriam gelooft hier niets van en is ervan overtuigd dat haar schoonzus, Hennequin Smith, iets te maken heeft met zijn dood. Miriam, die al lang bij de politie werkt, was blij toen ze Hennequin had gevonden. Sindsdien is ze vastberaden om uit te zoeken wat ze van die vrouw kan terugvinden.
Miriam weet waar Hennequin woont en heeft haar van daar gevolgd tot voor het huis van Didi en Oscar. Ze ziet Hennequin uitstappen in een wit uniform, wat haar verbaast. Ze kan zich niet herinneren dat de weduwe van haar broer een verleden in de zorg heeft, het was eerder iets met computers, maar ze weet niet wat precies. En dan heeft Hennequin ook nog blond haar in plaats van het bruine dat ze vroeger had. Als Miriam thuiskomt ziet ze dat haar buurman Boris aan het werk is in zijn atelier. Ze voelt zich betrapt wanneer hij haar ziet kijken, maar is gerustgesteld als hij naar haar glimlacht. Uiteindelijk mocht Boris er best wel zijn.
Chucky Lee, de Amerikaanse privédetective die Miriam heeft ingehuurd, weet haar te vertellen dat Hennequin Smith niet haar echte naam is. Haar echte naam is Catharina Kramer en ze is vijfendertig jaar geleden in een Nederlands dorp geboren. Chucky geeft haar nog meer nieuws. Zo heeft hij ontdekt dat Hennequin twee keer getrouwd was in Amerika. Ze had bijna negen jaar in de Verenigde Staten gewoond.
Hennequin vraagt Didi uit over haar ouders omdat ze geen van beide heeft gezien sinds ze er werkt. Didi vertelt haar dat haar vader gestorven is toen ze pas drie was en dat haar moeder in Noorwegen woont met haar nieuwe man, ze zou proberen zo snel mogelijk naar Nederland te komen. Maar wanneer dit is, is voorlopig onduidelijk. Ze had ook nog een zusje dat een paar jaar jonger was, maar die was op haar vierde verongelukt.
Didi merkt dat Oscar meer afstand neemt van haar en hun dochter Indy. En ze heeft hem nodig want ze kan Indy niet uit bed halen. Hij verwijt haar dat hij nog helemaal geen kind wou. Terwijl Oscars relatie met Didi slecht gaat, maakt Hennequin hier gebruik van om hem te verleiden en verschillende keren seks met hem te hebben. Haar eerste slachtoffers zijn de konijnen van Didi die ze water met wat antivries geeft. De moedermelk voor Indy lengt ze met water aan, niemand zou ooit vermoeden dat er iets niet in orde is met de melk. Maar Didi ziet dat haar dochter honger heeft en geeft zichzelf de schuld. Haar melk is niet goed genoeg voor Indy.
Het verleden
Miriam gaat met alles wat ze heeft ontvangen naar het dorp waar Hennequin is geboren. Daar wordt ze door verschillende mensen geholpen. Zo krijgt ze een foto te zien van Catharina Kramer, die er compleet anders uitziet dan Hennequin nu. Het kind op de foto is mollig met een dikke bril. Ze krijgt dan ook te horen dat het meisje enorm werd gepest. Haar moeder had zelfmoord gepleegd en een paar jaar laten was Catharina samen met haar vader verhuisd.
Ondertussen had Chucky de laatste bekende woonplaats in Nederland van Hennequin gevonden en dat was Den Haag en Miriam had de vader gevonden, die in Arnhem zou wonen. Maar ze weet niet goed of ze zomaar kan langsgaan bij de man. Haar onderzoek is uiteindelijk geen officieel onderzoek en ze is al eerder in de problemen geraakt op het werk toen ze dingen wilde uitzoeken over de dood van haar broer.
In Den Haag ontdekt ze dat Hennequin een voogd had. Walter Engelen en zijn vrouw hadden haar opgevangen toen ze zestien was en uit een penitentiaire inrichting was ontslagen. Hennequin had een tijdje op een internaat gezeten en daar had ze iemand vermoord, hiervan waren twee getuigen, een leraar en een leerlinge. Vanaf dat ze op de universiteit zat heeft het echtpaar Engelen weinig contact met Hennequin gehad, tot ze niets meer van haar hoorden. Bij haar vader was ze toen al lang niet meer welkom. Miriam bezoekt de vader van Hennequin, maar krijgt niet de verwachte reactie. Hij gooit de deur voor haar neus dicht.
De eerste slachtoffers
Didi zelf voelt geen verbetering in haar lichaam en twijfelt meer en meer aan zichzelf. Geen haar op haar hoofd die eraan denkt dat Hennequin haar genezing tegenwerkt. Hennequin zelf geniet ervan wanneer ze de ruzie ziet, die ze veroorzaakt heeft tussen Oscar en Didi. Didi's konijnen zijn gestorven en voor Didi is er maar één schuldige en dat is Oscar, die voor de dieren moest zorgen.
Nu haar eerste plan was gelukt druppelt Hennequin wat antivries in Didi's thee. Maar op dat moment krijgt ze te maken met iemand op wie ze niet op heeft gerekend, Nelly, de moeder van Didi. Nelly begint zich direct met alles te bemoeien en kijkt kritisch naar wat Hennequin doet. Ze stelt zelfs voor aan Didi dat Hennequin niet meer hoeft te komen nu zij er is. Ze vindt ook dat de adviezen die Hennequin aan haar dochter geeft heel bizar zijn.
Oscar wordt haar volgende slachtoffer. Hennequin vermoordt hem nadat ze samen afgesproken hebben op de parkeerplaats van een hotel. Niemand zou haar ooit verdenken. De volgende dag zijn Didi en Nelly ongerust wanneer ze merken dat Oscar niet thuis is gekomen. Nelly probeert Hennequin naar huis te sturen. Maar Hennequin slaagt erin om op de emoties van Didi in te spelen, zodat ze gewoon kan blijven.
Miriam ontdekt dat de twee getuigen haar niet verder kunnen helpen. De ene is vermist en de andere is dood, dit binnen vier maanden tijd. Miriam vreest dat dit geen toeval is. Ze wil haar verhaal even kwijt aan iemand en probeert het bij haar buurman Boris, die ondertussen ook haar vriendje is geworden. Miriam vindt het fijn dat hij luistert, niet oordeelt en zelfs mee nadenkt over de situatie. De volgende dag wordt Miriams aandacht getrokken wanneer haar chef het over Oscars verdwijning heeft en ze zijn adres ziet. Dat is het adres waar ze Hennequin had zien binnengaan. Miriam wil weten wat de link is en probeert Hennequins vader te bellen. Oscar kent hij niet, maar Didi kent hij wel. Meer zegt hij niet, maar hij belooft Miriam terug te bellen.
De schoonzussen
Miriam heeft er genoeg van en gaat langs bij Hennequin, die thuis is en haar spottend ontvangt. De twee vrouwen laten duidelijk merken wat ze van elkaar denken en Miriam voelt dat ze zichzelf niet onder controle heeft, zeker wanneer ze ontdekt dat Hennequin haar gewoon aan het uitlachen is. Dus kan ze het niet laten om te zeggen dat ze weet dat haar echte naam Catharina Kramer is.
Ondertussen vindt de politie de auto van Oscar terug aan het hotel. Ze brengen Didi hiervan op de hoogte en ook hun vermoeden dat Oscar waarschijnlijk een affaire heeft.
's Nachts wordt Miriam wakker door een onbekende geur en ziet ze een donkere verschijning boven haar, die haar aanvalt met een stun gun. Als ze weer bij haar positieven komt, ziet ze Hennequin met een spuit in de hand. Die vertelt haar dat er antivries in zit. Hennequin wil weten hoe Miriam aan haar naam is gekomen en wie hier nog meer van weet. Miriam weet dat ze geen kans maakt om te overleven en probeert zoveel mogelijk tijd te rekken. En Hennequin bevestigt het door te zeggen dat ze zodra ze klaar is met Miriam iets gaat afmaken waar ze al drieëntwintig jaar naar uitkijkt.
Miriam begint voor haar leven te vechten en slaagt erin om te ontkomen via het raam, maar valt door het dak van de serre van Boris. Hennequin vermoedt dat ze dood is, maar heeft geen tijd om het te checken nu iedereen in de buurt is wakker geworden en gaat over naar haar volgende plan, drie generaties vrouwen vermoorden. Nelly merkt direct dat Hennequin geen groene ogen en blond haar meer heeft, ze herkent een andere vrouw in haar, maar voor ze kan reageren krijgt ze een stoot van de stun gun.
Ondertussen ligt Miriam in het ziekenhuis wanneer ze zich begint te herinneren wat er gebeurd is en brengt haar collega's op de hoogte van wat ze weet. Ze wil dan ook dat ze direct naar het huis van Didi gaan. Samen met Boris vlucht ze zelf het ziekenhuis uit, omdat ze helemaal nog niet uit haar bed mag van de verpleegkundige.
Hennequin heeft ondertussen ook Didi onder handen genomen zodat ze samen met de vrouwen en Indy naar de plek kan rijden waar ze afscheid van hen zal nemen. Didi heeft Catharina herkend en begrijpt niet dat ze nog niet eerder iets doorhad. Maar zij was zes jaar toen de twaalfjarige Catharina bij haar kwam wonen.
Drieëntwintig jaar later
Terwijl Boris rijdt, probeert Miriam Hennequins vader te contacteren. Als ze hem te pakken krijgt vertelt hij dat na de dood van zijn vrouw hij een relatie was begonnen met Nelly. Samen met Catharina was hij bij Nelly en haar twee dochters ingetrokken. Catharina was kwaad en onhandelbaar. Op een dag waren de drie kinderen op de spoorbrug gaan spelen. Catharina zei dat Claartje was gestruikeld en in het water gevallen. Maar Didi beweerde dat het geen ongeluk was en dat Catharina Claartje had geduwd. Dat was ondertussen drieëntwintig jaar geleden. Miriam moet onmiddellijk denken aan wat Hennequin haar had gezegd over iets afmaken waar ze al drieëntwintig jaar naar uitkijkt en vraagt onmiddellijk naar de brug te rijden. Wanneer Boris en Miriam aankomen zien ze de vrouwen op de brug.
Didi weet niet waarom Hennequin hen dood wil. Ze begint weer aan die dag te denken. Zij, Claartje en Catharina op de brug. Didi was bang geweest, maar Catharina kon haar geen hand geven omdat de brug te smal was en ze Claartje moest vasthouden. Didi moest altijd de grootste en de flinkste zijn, terwijl Claartje alles kreeg omdat ze klein was en dat vond Didi niet eerlijk.
Miriam is op de brug wanneer ze aan de andere kant ook iemand ziet verschijnen. Het is Arnold Kramer, de vader van Hennequin. Hennequin herkent direct haar vader en omhelst hem, wat had ze hem gemist. Ze is blij dat hij haar eindelijk gelooft. Hij belooft Hennequin dat ze vanaf nu altijd samen blijven en ondertussen houdt hij haar strak in zijn armen terwijl hij richting de lage reling stapt en laat zich dan vallen samen met zijn dochter het water in.
Iedereen staat versteld van deze actie en weet niet wat te zeggen. Maar Didi en Nelly zijn blij dat ze samen met Indy nog leven. Didi herinnert zich het afschuwelijke moment nog, ze wou naar huis maar Catharina luisterde niet. Claartje was onafscheidbaar van haar popje. Op een moment dat Catharina niet oplette, nam Didi het popje af en smeet het van de brug. Claartje stak haar handjes uit en stapte van de brug.
Hoofdpersonen
Didi Vos
Ze is getrouwd met Oscar en samen zijn ze de prille ouders van Indy. Ze werkt als juriste bij een advocatenkantoor.
Hennequin Smith
Ze had Bart in Amerika ontmoet en niet veel later waren ze getrouwd. Ze is mooi en hoogbegaafd. Smith was niet haar echte naam, ze had hem overgenomen van Keanu Smith, met wie ze vijf jaar was getrouwd en die ze vermoord heeft. Ze heeft geen broers of zussen.
Oscar Stevens
De vierendertigjarige man is knap en heeft een verantwoordelijke baan als salesmanager bij een groot werving- en selectiebureau. Vroeger was hij attent, maar na de bevalling is hij afstandelijker geworden.
Miriam
Ze heeft donkere ogen, is vrij klein en aan de magere kant. Ze werkt bij de politie en is de ex-schoonzus van Hennequin.
Nelly
Ze is een kleine, struise vrouw.
Symbolen en motieven
Woede
Didi vindt het niet eerlijk dat haar lichaam het zo laat afweten, terwijl ze altijd goed voor haar lichaam had gezorgd met de juiste voeding en het nodige sporten. Maar dit had niets geholpen, zo had ze voor haar bevalling al in een rolstoel gezeten omdat lopen niet meer ging. En nu kan ze ook nog altijd met moeite bewegen, waardoor ze afhankelijk is van iedereen.
Moederliefde
Ze was per ongeluk zwanger geworden. Oscar wou liever nog geen vader worden, maar Didi wou haar kindje houden.
Titelverklaring en boekomslag
De kraamhulp een verwijzing naar een van de hoofdpersonages uit het boek. Op de boekomslag zie je een paar vrouwenbenen.
Structuur en perspectief/vertelwijze
Het boek bestaat uit 336 bladzijden en is verdeeld over 10 hoofdstukken, die elk een dag beschrijven. In het boek wordt het standpunt gegeven van Miriam, Hennequin, Didi, dat geschreven is in de derde persoon.
Thema
Wraak om de waarheid aan het licht te brengen.
Tijd en plaats
Het verhaal speelt zich af in het het heden in een tijdspanne van tien dagen, in Rotterdam, geboortedorp van Hennequin, Arnhem, Boxmeer, Nijmegen en Den Haag.
Evaluatie
Esther Verhoef heeft met De kraamhulp een heerlijk spannend boek neergezet, dat je niet kan wegleggen. Dit is een psychologische thriller, waar je de kans krijgt om van elk personage te weten waar ze mee zitten en wat hun plannen zijn. De verschillende verhaallijnen zorgen ervoor dat het verhaal vlot leest. Het boek kruipt je onder de huid en je wil weten wat er nu allemaal aan de hand is met die Hennequin, die vanaf het begin duidelijk maakt dat ze geen goede bedoelingen heeft. Alleen het einde is snel afgewerkt, wat niet wil zeggen dat het plot niet verrassend is.
Lees verder