Engels: Regelmatige werkwoorden

Regelmatige werkwoorden in het Engels zijn ontzettend makkelijk en vergt niet veel oefening, je moet vooral weten hoe het zit. Er zijn maar een paar kleine regeltjes waar je je aan moet houden. Hoe kun je de regelmatige werkwoorden in het Engels toepassen en waar moet je rekening mee houden wanneer je Engels probeert te leren?

Regelmatige werkwoorden

De werkwoorden in het Engels zijn een stuk gemakkelijker dan die in het Nederlands. Je hoeft namelijk geen rekening te houden met d’s en t’s. Bij de regelmatige werkwoorden zijn er slechts een paar regels waar je je aan moet houden.

Ed

Wanneer je een werkwoord hebt en je wilt hier de verleden tijd van weten, dan is het enige dat je moet doen ‘ed’ achter het hele werkwoord zetten.

Bijvoorbeeld:

Ask - Asked
Rain – Rained

Gemakkelijker kan het haast niet! Alleen ‘ed’ achter het werkwoord zetten je bent klaar. Er zijn echter nog wel wat uitzonderingen, waar je wel rekening mee moet houden.

Werkwoord met E op het einde

Sommige werkwoorden in de Engelse taal hebben een ‘e’ op het einde. Het werkwoord zal er dan wel heel vreemd uitzien als je daarna nog eens ‘ed’ erachter plaatst. Daarom is er een regel: Als een werkwoord met een ‘e’ eindigt, zet je er alleen een ‘d’ achter.

Bijvoorbeeld:

Decide – Decided (En dus niet Decideed)

Werkwoord van één lettergreep

Er zijn in het Engels ook veel werkwoorden die maar één lettergreep hebben. Als een werkwoord één lettergreep heeft, kan het gebeuren dat de laatste letter van het werkwoord dubbel wordt geplaatst.

Zoals bijvoorbeeld:

Beg – Begged (dubbel G)

Maar hoe weet je nou wanneer je een dubbele letter moet plaatsen? Want dit is namelijk niet altijd het geval! Het makkelijkste om dit te onthouden is: Een woord van één lettergreep, met maar één klinker voor de laatste medeklinker, krijgt een dubbele medeklinker. Als er dus twee klinkers staan, wordt het gewoon ‘ed’ zonder dubbele medeklinker. En als er op het einde twee medeklinkers staan, wordt er ook niets dubbel gezet.

Kijk maar eens naar dit voorbeeld:

Help – Helped

Het zou heel raar staan als er stond ‘helpped’. Dat lijkt niet helemaal te kloppen. En dat komt omdat er bij dit werkwoord twee medeklinkers op het einde staan, en niet één. Daarom wordt er alleen ‘ed’ achter gezet, meer niet.

Een ander voorbeeld:

Stoop – Stooped

Dit is dus niet Stoopped, omdat er twee o’s voor de ‘p’ staan. Ook hier wordt dus alleen ‘ed’ achter gezet.

Laatste letter een Y

Als de laatste letter van een werkwoord eindigt met een ‘y’, wordt deze ‘y’ vervangen door ‘ied’. Let op, deze regel geldt alleen wanneer de letter vóór de y een medeklinker is. Wanneer dit niet het geval is, wordt er ‘ed’ achter het werkwoord gezet.

Voorbeeld:

Cry – Cried
Play – Played

Voor de y in Cry staat een r, een medeklinker dus. En daarom wordt de ‘y’ vervangen door ‘ied’. Voor de y in play staat een a, dat is dus een klinker. Daarom wordt er ‘ed’ achter play gezet.

Onregelmatige werkwoorden

De laatste uitzonderingen zijn de onregelmatige werkwoorden. Deze moet je uit je hoofd kennen om toe te passen. Of je kunt er een woordenboek voor raadplegen. Hier is een lijst te vinden met onregelmatige werkwoorden.

Lees verder

Engels: Onregelmatige werkwoorden