Boekverslag 'Calippo cola' van Owen Donkers
Calippo cola is het verhaal van een schooljongen die bij een champignonfabriek gaat werken om zijn honkbaluitrusting te kunnen betalen. "Je" is niet goed in honkbal, maar compenseert dit met heel veel fanatisme. De jongen krijgt verkering met een meisje waar hij smoorverliefd op is, ze beleven hun liefde op een geheime plek, de zolder van de fabriek. Na verloop van tijd zien ze elkaar minder vaak en ook met honkbal gaat het niet goed. De nieuwe trainer wil een honkbalpresentatie voor genodigden geven, ook "je" zal moeten slaan. De dag voor de teampresentatie betrapt hij zijn vriendin op hun zolder met een andere jongen, zijn hele wereld staat op de kop. Ze heeft beloofd om te komen kijken naar de teampresentatie, dan zal alles toch nog goed komen.
Inhoud boekverslag
- Titel: Calippo cola
- Auteur: Owen Donkers
- Geboortedatum: 1977
- Eerste druk: 2011
- Uitgeverij: Thomas Rap
- Omslagillustratie: Studio Jan de Boer
- Aantal pagina's: 91
- ISBN: 978 90 6005 975 3
Samenvatting Calippo cola
Het boek gaat over een schooljongen van ongeveer zeventien jaar, zijn naam wordt niet genoemd. Als bijbaantje werkt "je" bij champignonfabriek Versluis omdat hij geld nodig heeft voor zijn honkbaluitrusting en voor glacés. De jongen vindt champignonkistjes wassen geen leuke bijbaan, het is vaak akelig koud, stapelen is lastig en aan het eind van de werkdag is hij kapot. Toch geeft het hem een goed gevoel, hij werkt en verdient geld terwijl hij op school nooit wat uitvoert.
's Zomers vindt de jongen het werk leuker om te doen, dan kan hij de waterslang boven zijn hoofd houden of de stapelaar natspuiten. Hij leert ook steppen op de palletwagen, de heftruck besturen, sealen en dekselen.
Honkbal
Honkbal is zijn passie, "je" doet het al van jongs af aan. Hij traint eenmaal per week en in het weekend wordt er altijd een wedstrijd gespeeld, als dat op zaterdag is gaat hij niet naar Versluis, honkbal gaat voor alles. Toch is de jongen geen goed honkbalspeler, dat maakt hij goed door zijn fanatisme en kennis van honkbalfeitjes.
Het meisje
De jongen krijgt verkering met een meisje uit zijn klas. Hij geeft haar cd's van Prince. In de zomervakantie gaan ze zwemmen en zonnen bij de Lek en eten Calippo cola-ijsjes. Ze hebben seks op haar kamertje, het meisje is aan de pil. Hoe beter het gaat met het meisje, hoe slechter het gaat bij honkbal, de jongen is de kneus van het team.
Op een vrijdagmiddag ontdekt "je" tijdens het werk, achter de benzinetank, een luik. Hij zet het open met de bedoeling om binnen te gaan kijken. Later komt hij terug, dat kan, er is geen alarm. De knaap vindt de zolder waar nooit iemand komt, een ideale plek om zijn vriendin mee naar toe te nemen. Ze vrijen daar, zeker eenmaal per week. "Jullie domein, jullie Hof van Eden, op zolder bij Versluis."
De honkbalploeg
Zijn honkbalploeg krijgt een nieuwe trainer, er wordt nu niet alleen getraind op dinsdag- en donderdagavond maar tevens is er conditietraining op maandag- en woensdagavond. Het gaat niet goed met honkbal, maar het meisje is van hem.
Na verloop van tijd zien ze elkaar veel minder, de jongen moet trainen en werken en zij doet eindexamen en moet veel boeken lezen. Hij is blijven zitten, op zich niet erg, niettemin lopen hun levens uit elkaar en als ze mekaar zien moet er eerst worden bijgepraat. Op zolder komen ze niet langer omdat het te koud is.
De nieuwe trainer wil een belangrijke teampresentatie geven, een officiële presentatie waarvoor de pers is uitgenodigd, evenals de andere clubs, de sponsor, de leden en familie en vrienden. De jongen zal moeten slaan tijdens de teampresentatie en zijn spelplezier wordt verdrongen door faalangst want het is zijn laatste kans. En omdat zijn vriendin moet leren voor haar examens en geen tijd voor hem heeft, nodigt hij haar uit uit voor de teampresentatie. Ze belooft te zullen komen, al moet ze daarna meteen naar huis om te leren.
De dag voor de teampresentatie
De vrijdag voor de teampresentatie is "je" de enige kistenwasser en moet samen met zijn baas en een vrachtwagenchauffeur dertig pallets afhandelen. De jongen stapelt als een gek en denkt aan de laatste keer dat hij met zijn vriendin op zolder is geweest met Purple Rain op de achtergrond. Het is nu al een week geleden dat hij haar heeft gezien. De jongen wil dat alles weer normaal wordt tussen hen en wil haar zeggen dat ze weer naar de zolder moeten.
's Avonds gaat "je" naar haar huis, haar moeder vertelt dat ze op weg is naar hem. Misschien is hij haar onderweg misgelopen dus fietst hij alvast naar Versluis. Bij Versluis staan haar fiets en een onbekende brommer. Hij gaat door het luik naar binnen en hoort haar stem en een andere stem. De jongen begrijpt er niets van want dit is hun domein en morgen is de grote dag. Als de knaap weggaat is alles veranderd, hij fietst rondjes, gaat niet slapen en pas als hij de krantenjongen ziet gaat hij naar huis om in zijn bed te gaan liggen.
Voor hem is alles anders, maar alles en iedereen gaat gewoon door, ook de jongen gaat gewoon naar de teampresentatie, ze heeft immers beloofd om te komen kijken. Dan zal alles toch nog goed komen. Hij bedenkt: "Misschien was dat wel het enige verschil tussen de vrouw van je dromen en een leugenachtige smerige hoer. Dat je de vrouw van je dromen nog niet had betrapt."
Als "je" klaar staat om de bal te slaan begint het te regenen, de jongen ziet het meisje niet en zijn hoofd staat op knappen. In gedachten hoort de knaap Prince: "I never meant to cause you any sorrow, I never meant to cause you any pain."
Personen
Het verhaal wordt verteld vanuit de tweede persoon, de hoofdpersoon "je" is een schooljongen van ongeveer zeventien jaar die is blijven zitten. "Je" werkt in een champignonfabriek en wordt verliefd op een meisje. De andere personen zijn het meisje, "ze" waar de jongen verliefd op is. De collega's van Versluis spelen een bijrol.
Bron: Mohamed Hassan, Pixabay Symbolen en motieven
In het boek staat de liefde centraal, de passie voor honkbal van de hoofdpersoon en de liefde die "je" voelt voor zijn meisje. De honkbalfeiten die door het hele boek worden genoemd staan symbool voor de jongen die in zijn eigen wereld leeft, niet goed is in honkbal en door middel van honkbalweetjes controle houdt. De teksten van Prince staan symbool voor de liefde en onmacht die de jongen voelt. En het gaat ook over een jongen op de grens van volwassenheid, een coming of age-boek.
Titelverklaring Calippo cola
Calippo cola is een waterijsje met colasmaak. De hoofdpersoon en het meisje eten in de vakantie veel zoete Calippo cola's. Maar ijsjes hebben de neiging om te smelten, er blijft niets meer van over, zo ook met de liefde tussen de hoofdpersoon en het meisje.
Thema
De liefde loopt als een rode draad door het boek, liefde voor honkbal en liefde voor het meisje.
Plaats, tijd en perspectief
Het verhaal wordt door de je-persoon in chronologische volgorde verteld, hij is de hoofdpersoon van het verhaal. De roman speelt zich af in het tijdperk van de gulden rond 1984, het jaar van Purple Rain, en beslaat een periode van ongeveer drie jaar.
Evaluatie
Een novelle in de kenmerkende korte zinnen van Donkers. Het boek is een young adult-boek. Je beleeft de gebeurtenissen door de gedachten van de hoofdpersoon die zijn omgeving afstandelijk observeert. "Je" laat zijn emoties niet zien, je moet tussen de regels lezen wat er aan de hand is. Al is dat heel duidelijk als de jongen de vergelijking maakt tussen de vrouw van zijn dromen en een leugenachtige smerige hoer. De muziekteksten van Prince vertolken zijn gevoelens, vooral aan het einde van het boek wordt aan de hand van een muziektekst duidelijk hoe kapot de hoofdpersoon is van het verraad van het meisje.
De saaie honkbalfeiten versterken de afstandelijkheid waarmee de jongen zijn omgeving observeert. De honkbalcijfers blijken niet toereikend om grip te houden op zijn leven. Op het laatst stort zijn hele wereld in elkaar en voel je de pijn van de jongen.
Over Owen Donkers
Owen Donkers is geboren en getogen in 1977 in Nieuwegein. Zijn studietijd bracht hij door in Groningen en woonde een tijdlang in Frankrijk en de VS, anno 2020 woont Owen Donkers in Bennekom. In 2009 kwam zijn debuutroman
Julien uit, vervolgens
IJsbrood in 2013 en
Dryocopus in 2018. Van het schrijven heeft Donkers zijn beroep gemaakt, naar eigen zeggen kan hij ook niets anders. Donkers rijdt geen auto en heeft geen tv of mobiele telefoon.
Als hobby heeft Owen Donkers hardlopen, de grote inspiratiebron voor zijn schrijverschap. Donkers herschrijft zijn teksten vele malen en ook boeken herleest hij minstens eenmaal omdat de inhoud van het boek dan beter tot hem doordringt.