Boekverslag: The Catcher in the Rye

Boekverslag: The Catcher in the Rye Een 16-jarige jongen, Holden Caulfield zit op internaat in Pennsylvania. Na een schorsing besluit hij om naar New York te trekken. Daar krijgt hij enkele tegenslagen te verwerken en trekt daardoor naar het westen. Hier stopt zijn verhaal en krijgen we een bizarre wending. Dit artikel zal gaan over de boekbespreking van The Catcher in the Rye van J.D. Salinger.

Korte samenvatting:

Het boek gaat over een jongeman genaamd Holden Caulfield. Deze jongen, Holden, praat over zijn leven en vooral over de gebeurtenissen die hij onlangs nog heeft meegemaakt. Het verhaal begint wanneer Holden, een zestienjarige jongen, nog op Pencey zit, een internaat in Pennsylvania. Holden vertelt zijn verhaal enkele dagen voordat hij weggestuurd wordt omwille van zijn slechte schoolresultaten.
Alles begint op de avond dat zijn school een football wedstrijd moest spelen tegen Saxon Hall. Holden zelf was ook even aanwezig tijdens de wedstrijd, maar hij was daar voornamelijk voor een andere reden. Hij kwam nog afscheid nemen van een leerkracht waarmee hij goed overeenkwam, zijn geschiedenisleraar Spencer. Nadat hij bij meneer Spencer was langsgegaan, om vooral te praten over bepaalde zaken omtrent zijn schoolsituatie ging hij terug naar zijn kamer in zijn gebouw.
Eens hij terug was op zijn kamer begon hij een boek te lezen, of probeerde toch. Hij werd al redelijk snel lastig gevallen door Ackley, de jongen van de kamer naast hem. Uiteindelijk ging Ackley weg omdat Stradlater binnenkwam, de verwaande kamergenoot van Holden. Stradlater had een afspraakje met Jane Gallagher, een oude vriendin van Holden zo blijkt. Holden was ondersteboven van dit nieuws aangezien hij Jane al in tijden niet meer had gezien. Wanneer Stradlater terugkomt van zijn afspraakje kreeg hij het aan de stok met Holden. Ze begonnen te vechten en Holden kreeg rake klappen. Hierdoor, en mede ook omdat hij het op Pencey niet langer kon uithouden, is hij vroeger vertrokken, weg uit het internaat. Hij kon wel niet direct naar huis terugkeren omdat zijn ouders nog moesten geïnformeerd worden over zijn uitsluiting op Pencey. Dus keerde hij met de trein naar New York, de stad waar hij woont, om daar enkele dagen te wachten in een hotel.

Hier begint zijn reis door de stad die nooit slaapt. In the Big Apple beleefde hij een resem avonturen, van een prostituee die hem oplicht tot een deugddoend gesprek met twee vriendelijke nonnen. Hij had tevens ook een afspraak met een oude vriendin van hem, Salle Hayes. Maar dit draaide uit op ruzie door onenigheid. Doorheen de afgelopen dagen begint Holden zich eenzamer te voelen omdat hij meerdere tegenslagen moest verwerken op korte tijd. Holden beleefde in New York heel moeilijke periodes. Dan komt er het moment waarop hij besluit zijn kleine zus Phoebe op te zoeken. Iets wat hij al langer wilde doen maar bleef uitstellen. Hij gaat dus vroeger naar zijn huis om met zijn zus te praten en haar zijn moeilijke situatie uit te leggen. Ondanks dat Phoebe nog jong is was ze al redelijk intelligent voor haar leeftijd. Tijdens hun gesprek komen hun ouders thuis. Dit was voor Holden een teken om zich daar zo snel mogelijk uit de voeten te maken want zijn ouders wisten nog steeds niets van zijn uitsluiting van Pencey.

Holden gaat dan naar een oude leraar van hem, meneer Antolini. Hij had een goede relatie met de man die hem ooit nog Engels gaf. Hij was, samen met Phoebe, iemand waar Holden zich goed bij voelde om zijn verhaal te doen. Antolini liet Holden zelfs overnachten bij hem. Maar later blijkt dit wel om de verkeerde redenen te zijn. De leraar heeft Holden, volgens hemzelf, op een seksuele manier aangeraakt terwijl hij lag te slapen. Dit was de druppel voor hem en hij vertrok stante pede.
Weer moest hij zoeken naar een nieuwe plaats om te verblijven. Maar deze keer zocht hij het verder, hij wilde nu New York verlaten en naar het Westen trekken om een nieuw leven te kunnen beginnen met een schone lei. Hij besloot wel nog afscheid te nemen van zijn zusje Phoebe. Hiermee komt hij nog in discussie omdat ze ook graag hem zou vergezellen naar het Westen. Dit mag echter niet van Holden omdat ze nog te jong is. Rond dit moment stopt Holden met het vertellen van zijn verhaal. Nu ontdekken we dat het hele verhaal verteld werd vanuit een psychiatrische instelling, waar zijn ouders hem naartoe gestuurd hebben om hem te laten behandelen voor zijn depressiviteit.

Apologie:

Ik heb het genoegen gehad om The Catcher in the Rye te lezen, een boek van J.D. Sallinger. Dit boek heeft omwille van, ondermeer, zijn grove taalgebruik veel controverse veroorzaakt, voornamelijk ten tijde van de jaren 50-60, toen het boek werd uitgebracht. Deze tijd stond bekend om zijn harde en kordate aanpak wegens verscheidene taboeonderwerpen, onderwerpen als: seks, geweld, …

Tegenwoordig zijn de mensen opener voor bepaalde onderwerpen. Seks is zelfs iets alledaags geworden. Men hoeft maar de televisie op te zetten en er is al een grote kans dat men iets seksueel getint tegenkomt. Wat ik hiermee wil duidelijk maken is dat de dag van vandaag dit boek niet zoveel controverse zou opwekken zoals toen het in 1951 werd uitgegeven.
En geweld is zelfs een must wil men nog een programma of een film maken die kijkers kan lokken. Moest men de hedendaagse literatuur en vooral films en dergelijke laten zien in de jaren 50 dan zouden er veel mensen hun wenkbrauwen fronsen. Je moet je maar eens inbeelden hoe je grootouders zouden reageren moesten ze een videoclip van Lady Gaga zien wanneer zij zelf nog tieners waren. In hun tijd zou het ook ondenkbaar zijn om zoiets obsceen in het openbaar te vertonen terwijl men tegenwoordig zich er zelfs geen vragen meer bij stelt. Op het vlak van de taboe omtrent dit boek wil ik graag concluderen dat de tijd waarin het boek werd gepubliceerd nog niet klaar was voor dit, in mijn ogen, meesterwerk. Men was nog niet zo ruimdenkend toen, als men is nu.

Nu we dit taboe hebben afgehandeld gaan we over op een tweede opmerking omtrent dit boek. Hier wil ik het vooral over één specifiek verhaal hebben maar het verhaal is ook nog vaker voorgekomen, uiteraard had het dan wel andere protagonisten.
Catcher in the Rye heeft, zonder dat het er zelf iets aan kon doen, een slechte indruk nagelaten in de media door één historische moord. Het gaat hier uiteraard om Mark Chapman. De man die zo’n liefde kende voor John Lennon, de liefde die veranderde in haat en uiteindelijk zelfs in moord. Chapman bleek, naast een liefde voor The Beatles, ook een liefde te hebben voor het boek van Sallinger. Meer zelfs, hij had een exemplaar van het boek bij zich toen hij John Lennon heeft doodgeschoten.
Deze moord is onlosmakelijk verbonden met Catcher in the Rye. En ik vind dit onterecht. Persoonlijk heb ik dit boek gekozen om de reputatie die het had. Achteraf bekeken is het boek niet de reden dat Chapman tot zijn daad is overgaan. Hiermee bedoel ik het verhaal binnen het boek, het verhaal over Holden Caufield zal niet de reden zijn voor de moord. Het boek op zich kon voor Chapman wél de sleutel zijn die de deur opende naar zijn psychotische drang. Chapman had iets nodig om zijn liefde voor Lennon te vervangen. Catcher in the Rye leek hem te kunnen geven waar Lennon in faalde. Volgens Chapman faalde Lennon omdat hij zong over armoede terwijl hijzelf schatrijk was doormiddel van zijn muziek.
Dus men kan concluderen dat het boek enkel door een psychopaat gekozen werd door toeval, er waren ook andere boeken die tot deze moord hadden kunnen leiden.

Dit boek is in mijn ogen niet meteen iets dat mij aanzet tot moorden en ik heb ook nooit een pagina moeten omdraaien omdat ik vreesde bijvoorbeeld het woord prostituee te moeten lezen. Mensen die beweren hier moordneigingen van te krijgen zoeken enkel een uitvlucht, al dan niet bewust, in dit boek omdat Chapman het hun heeft voorgedaan. Moordenaars moeten niet de schuld steken op een simpel boek dat bestaat uit woorden. Zij zijn verantwoordelijk voor hun eigen daden.
Dit boek verdient de eer te krijgen dat het verdient omdat Sallinger durfde de waarheid te schrijven zelfs al wist hij dat dit niet bij iedereen in goede aarde zou vallen.

Schildering van de personages:

Voor welk personage voelde je het meest sympathie?

Ik voelde wel een grote associatie met het hoofdpersonage, Holden Caulfield. Hij had vaak gedachten die we volgens mij weleens allemaal laten opkomen in onze gedachten. Ik vond zijn manier van doen ook heel amuserend, hij haatte iedereen maar liet het niet altijd zien, maar dacht het gewoon. Ik kan me heel goed in zijn schoenen plaatsen, zonder dat ikzelf ooit iets gelijkaardigs heb moeten meemaken. Ergens heb ik ook medelijden met hem omdat hij in mijn ogen aandacht zoekt door zich af te zonderen.

Met welk personage zou je voor geen geld ter wereld willen gaan eten?

Hier zijn er toch wel meerdere personen. Misschien komt het door de haat van Holden wegens praktisch iedereen dat ik denk dat ze hatelijk zijn. Maar Ackley, de jongen die in de kamer naast die van Holden slaapt, ziet er mij een irritante jongeman uit. Uiteraard ook zijn ex-leraar Antolini. Als het waar is wat Holden zegt, dat hij een perverse man is, dan zou ik toch liever met zijn andere ex-leraar, Spencer, willen gaan eten.

Met welk personage zou je het meest optrekken?

Dit is een moeilijke vraag. Ik zou willen zeggen Holden omdat ik me gerelateerd voel met hem maar zou hij dit ook wel willen? Hij heeft niet graag gezelschap en onbewust zorgt hij er ook voor dat hij alleen blijft. De moeder die hij leert kennen op de trein van Pencey naar New York ziet er mij ook een tof iemand uit maar misschien is zij net iets te oud voor mij. Ik denk dat ik bij deze vraag zal gaan voor Salle Hayes, het meisjes waarmee Holden een afspraak had in New York. Ze leek me een sociaal en amuserend iemand om mee op te trekken, zolang je niet op haar tenen trapte.

Over welk personage had je graag meer te horen gekregen?

Zijn oudere broer, D.B., kwam weinig aan het licht in zijn verhaal. Terwijl hij me nog een leuk iemand leek. Doordat hij een schrijver was kon het leuk zijn als er een boek binnenin het boek werd besproken. Een soort van Catcher in the Rye van D.B. Caulfield.

Zijn er personages die niet thuishoren in dit verhaal?

Meneer Antolini, zijn passage in het verhaal was volledig overbodig. Men had hem niet nodig om een sterk einde te kunnen behalen.
© 2011 - 2024 Bienstman, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
recensieDe vanger in het graan (The Catcher in the Rye)De vanger in het graan, in het Engels The Catcher in the Rye, is één van de romans die je gelezen moet hebben. Het boek…
Hoe schrijf je een BoekverslagWat zijn belangrijke dingen die persé in een goed boekverslag terug te vinden zijn en welke dingen kun je er beter uit l…
Hoe maak ik een goed boekverslag?Hoe maak ik een goed boekverslag?Wanneer je een boekverslag moet schrijven moet je er rekening mee houden dat je het schrijft voor de doelgroep waar ook…
Het maken van een boekverslag!Het maken van een boekverslag!Een boekverslag maken kan op verschillende manieren. Over het algemeen wil een docent graag vaste onderwerpen in een boe…

Boekverslag: De schaduw van de windBoekverslag: De schaduw van de windHet boek de schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafón is een klassieker binnen de schoolliteratuur. Dit boekverslag kan…
Bronnen en referenties
  • B. Vinckx, Boekbespreking,The Catcher in the Rye
Bienstman (18 artikelen)
Gepubliceerd: 17-11-2011
Rubriek: Educatie en School
Subrubriek: Samenvattingen
Bronnen en referenties: 1
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.