Gedicht analyse van het gedicht 'Voor wie dit leest'

Het gedicht Voor wie dit leest is geschreven door Leo Vroman. In het gedicht komen verschillende vormaspecten en een achterliggende gedachte naar voren.

Voor wie dit leest

Gedrukte letters laat ik U hier kijken,
maar met mijn warme mond kan ik niet spreken,
mijn hete hand uit dit papier niet steken;
wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken.

O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen.
Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid;
verzacht het vreemde door de druk verstenen
van het geschreven woord, of spreek het uit.

Menige verzen heb ik al geschreven,
ben menigen een vreemdeling gebleven
en wien ik griefde weet ik niets te geven:
liefde is het enige.

Liefde is het meestal ook geweest
die mij het potlood in de hand bewoog
tot ik mij slapende vooroverboog
over de woorden die Gij wakkerleest.

Ik zou wel onder deze bladzij willen zijn
en door de letters heen van dit gedicht
kijken in uw lezende gezicht
en hunkeren naar het smelten van Uw pijn.

Doe deze woorden niet vergeefs ontwaken,
zij kunnen zich hun naaktheid niet vergeven;
en laat Uw blik hun innigste niet raken
tenzij Gij door de liefde zijt gedreven.

Lees dit dan als een lang verwachte brief,
en wees gerust, en vrees niet de gedachte
dat U door deze woorden werd gekust:
Ik heb je zo lief.


Inhoud

Het doel van de schrijver is het zoeken van toenadering met de lezer. De schrijver wil heel graag contact met de lezer, dit blijkt uit de zinnen wat kan ik doen? Ik kan u niet bereiken. En leg uw hand op dit papier; mijn huid; en ik zou wel onder deze bladzij willen zijn en door de letters heen van dit gedicht kijken in Uw lezende gezicht. Er is afstand tussen de lezer en de dichter. De dichter probeert de afstand te verkleinen. Vaak lukt dit de dichter niet in zijn gedichten, blijkt uit: ben menigen een vreemdeling gebleven. In dit gedicht is de afstand in de laatste strofe overbrugd, dit zie je aan de manier waarop de dichter de lezer aanspreekt, niet meer met u maar met je. Als een kus worden de lezer en de dichter bij elkaar gebracht.

Waarom de dichter contact wil zoeken via het papier, is niet helemaal duidelijk. Ik denk dat hij gelezen wil worden, als dichter schrijf je namelijk niet alleen voor jezelf. Misschien wil hij zo ook een boodschap overbrengen, dat het gedicht niet zomaar een gedicht is maar door iemand geschreven is. Dat er meer achter zit dan gewoon letters. Dat het een verhaal, een boodschap is van de dichter voor de lezer.

Ik denk ook dat er pas contact tussen de dichter en de lezer is als de lezer door het gedicht ontroerd raakt. Dan komen de gevoelens van de dichter over op de lezer. Dat wil de dichter volgens mij bereiken. De dichter houdt van een zo’n lezer. Die heeft hij lief, zoals hij zelf zegt.

Vormaspecten

In de laatste twee strofes zie je een wending, in de strofes hiervoor vertelt de dichter over wat hij verlangt, contact met de lezer. In de laatste twee strofes spreekt hij de lezer aan in de gebiedende wijs, hij richt zich nog meer op de lezer. Hij geeft eigenlijk opdrachten aan de lezer doe, laat, lees, wees en vrees. Als de lezer dit heeft gedaan kan de dichter zeggen wat hij eigenlijk wil zeggen ik heb je zo lief.

Er zijn verschillende personificaties in het gedicht te vinden woorden niet vergeefs ontwaken en deze woorden werd gekust. Met woorden wordt eigenlijk het gedicht bedoeld, het ontwaken en kussen duidt de afstand aan die zo overbrugd wordt. Met het vergeefs ontwaken, bedoelt de dichter ook dat áls je de woorden leest, je dat niet voor niets moet doen maar ze echt moet proberen te begrijpen.

Ook komen er assonanties in voor; liefde en griefde, geschreven en gebleven.

Achterliggende gedachte

Volgens mij is de achterliggende gedachte van dit gedicht wat ik daarnet al vertelde: de boodschap dat de dichter gelezen en begrepen wil worden door zijn lezers. En dat dat pas echt lukt als de lezer door liefde wordt gedreven.

Meest kenmerkende zin

Ik heb je lief. Door deze zin wordt het gedicht helemaal duidelijk. De afstand die de dichter overbrugt, dat de dichter van zijn lezers houdt maar ook komt het gevoel over dat de dichter eigenlijk een liefdesbrief heeft geschreven, naar de willekeurige lezer wie dit leest die het gedicht begrijpt, in verliefdheid de woorden wakker leest.

Eigen mening

Ik vind dit gedicht wel mooi. De manier waarop de dichter in contact probeert te komen met de lezer. Hij noemt het papier zijn huid. Het gedicht is de dichter, de dichter is het gedicht.
© 2010 - 2024 Xdoriss, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Gedicht analyse van het gedicht 'Vader'Het gedicht Vader is geschreven door Willem Wilmink. In het gedicht komen verschillende vormaspecten en een achterliggen…
Analyse van poëzie: rijmschema, strofe, metrum, voetAnalyse van poëzie: rijmschema, strofe, metrum, voetNaast het interpreteren van de betekenis van poëzie is het gebruikelijk om de technische kwaliteit van een gedicht te be…
Hoe maak ik een externe analyse?Wie een marketingplan wil schrijven ontkomt niet aan een externe analyse. De externe analyse is de basis van je marketin…

Gedicht analyse van het gedicht 'Het kind en ik'Het gedicht Het kind en ik is geschreven door Martinus Nijhoff. In het gedicht komen verschillende vormaspecten en een a…
Gedicht analyse van het gedicht 'De Dapperstraat'Het gedicht De Dapperstraat is geschreven door J.C. Bloem. In het gedicht komen verschillende vormaspecten en een achter…
Xdoriss (16 artikelen)
Gepubliceerd: 28-04-2010
Rubriek: Educatie en School
Subrubriek: Diversen
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.