Een werkstuk over stokstaartjes

Het stokstaartje (Suricata suricatta) is een klein roofdier dat tot de mangoesten behoort. Hij wordt ook wel "aardmannetje" genoemd. Het bewoont alle delen van de Kalahari in zuidelijk Afrika (Angola, Botswana, Namibië en Zuid-Afrika).

Natuurlijke omgeving

Het stokstaartje leeft in droogachtige en rotsachtige gebieden zoals in de Angolen, Namibië, Botswana, en in Zuid-Afrika. In dit gebied bouwen ze grote gangenstelsels onder de grond waar ongeveer 23 tot en met 30 stokstaartjes leven. Dit gebied kan wel een kwart van een voetbalveld groot worden. Soms stelen ze gewoon het gangenstelsel van de grondeekhoorn die ze gewoon veranderen tot hun huis. Als er net een regenbui is geweest, is de grond zachter en beginnen de stokstaartjes gangen te graven. Dit doen ze met hun stevige klauwtjes aan hun voorpoten. De tunnels kunnen wel zo’n 15 cm doorsnee zijn en wel tot 2 meter diep. Bij sommige stukken van de tunnels zijn de wanden wat breder zodat de eekhoorns langs elkaar kunnen lopen en dat ze zich kunnen omdraaien. Na een tijdje ontstaat er een groot netwerk van tunnels die met elkaar zijn verbonden. Zo’ n netwerk kan wel 90 ingangen hebben. Er zijn ook kamers zoals de babykamer waar de jongen worden groot gebracht, de wc waar ze hun behoefte doen en de slaapkamer. Stokstaartjes slapen met hun hoofd tussen hun benen en daar hun staart over heen. Daardoor blijven ze lekker warm. De holen zorgen voor beschutting tegen de kou en tegen
vijanden die hun willen vangen. De stokstaartjes familie’s hebben hun eigen territorium. Ze zetten hun territorium af met een soort stof uit de geurklier onder de kin. Als er een mannetje van de ene familie in het territorium van een andere familie is binnen gedrongen en die heeft het door, wordt hij gelijk achtervolgd en aangevallen met de scherpe tanden van het stokstaartje. In de dierentuin leven ze ook ongeveer zo. Normaal leven ze vaak in een iets ander klimaat. Daarom hebben ze in Blijdorp een licht dat warmte afgeeft. Ook leven ze hier met schilpadden samen. Vaak is het verblijf ook wat kleiner dan in het echt.In blijdorp hebben ze het hek hoger gemaakt want ze waren ontsnapt en liepen over een drukke weg voor het oude gedeelte van blijdorp. In de dierentuin leven ze vaak zo’ n 12,5 jaar.

Voedsel en voedselzoekgedrag

Stokstaartjes zijn kleine roofdiertjes. Ze eten veel verschillende dingen zoals: wormen, pissebedden, spinnen, larven, duizendpoten en soms ook hagedissen, ratten, muizen, kleine vogels, eieren, en soms slangen. Meestal zijn ze heel de dag op zoek naar voedsel. Ze zijn overdag actief. Ze krabben dan hun prooi uit een spleet of graven het uit de grond of draaien dingen om en onderzoeken het. Hij onderzoekt soms ook boomstronken. Meestal zoek hij alleen voedsel voor zich zelf. Maar als hij iets heeft gevonden verraadt hij zich zelf door opgewonden geluidjes te maken. Dan komen gelijk de familieleden en proberen het voedsel af te pakken maar dan beschermd de het stokstaartje die hem heeft gevonden. Hij maakt dan ook grommende geluiden. Het stokstaartje vertrouwt heel erg op zijn neus. Niet alleen om voedsel te vinden maar ook of hij het wel op eet. Het stokstaartje drinkt nauwelijks. Al het vocht haalt hij uit zijn prooi. Als de wijde omgeving is leeg gegeten dan trekken ze vaak naar een andere plek om voedsel te vinden. Maar zij staan niet helemaal boven aan de voedselketen dus zij worden ook gegeten. Door bijvoorbeeld de roofvogel. Als ze buiten zijn, zijn ze vaak op hun hoede voor roofvogels. Daarom staat er altijd een wachter die de lucht in kijkt of er roofvogels zijn. Als die er zijn maakt hij een alarmroep. Hij kan veel verschillende alarmroepen, voor elk gevaar een andere. Zo kan de groep stokstaartjes gelijk weten over wat voor gevaar het gaat. De stokstaartjes kunnen heel goed zien. Als wij een klein puntje zien in de lucht kunnen zij zien wat voor roofvogel het is. Wist je dat Stokstaartjes hun nagels gebruiken als tandenstoker.

Voortplanting en voorplantingsgedrag

Het stokstaartje krijgt tussen de 2 tot 4 kinderen. Gemiddeld is dat dus 3. Zelden worden er 5 stokstaartjes geboren. Heel het jaar door kunnen er kleine stokstaartjes geboren worden. De draagtijd van het stokstaartje is ongeveer 11 weken. Het stokstaartje legt geen eieren. Als de jongen zijn geboren dan brengen ze hun eerste paar dagen onder de grond door. De familie lossen elkaar telkens af om voor de kleintjes te waken. De gewoonte van het vrouwtje verandert niet als ze kinderen heeft gekregen. Ze gaat gewoon naar buiten om eten te zoeken en om andere dingen te doen. Ze moet wel eten zoeken omdat ze anders geen melk voor de kleine stokstaartjes kan maken. Ze maakt een rare beweging om de kleine stokstaartjes melk te geven. Ze gaat met een bolle rug zo hoog mogelijk op haar poten staan zodat de kleine stokstaartjes van onderaf de tepels kan bereiken. Pas na drie maanden hoeven de kleinen stokstaartjes niet meer te drinken bij hun moeder. Na deze drie maanden worden er gewoon diertjes gegeven als voedsel voor de kleine stokstaartjes. De moeder leert ze pas voedsel vangen als ze in staat zijn om haar te volgen in de jacht.

Het uiterlijk

Het stokstaartje heeft een lichtbruine kleur met een grijze of zilverachtige rug met donkere strepen. De buik is meestal lichter van kleur. Om de ogen zitten zwarte randen zo lijken de ogen groter dan ze echt zijn. Hij gebruikt ze als bescherming tegen de zon omdat het stokstaartje vooral overdag actief is. Het kleine diertje kan goed zien met zijn ogen. Ze hebben gespierde poten met lange en scherpe klauwen, hiermee kunnen ze goed graven. Het gehoor van het stokstaartje is evengoed als het gehoor van de gemiddelde mens. Het stokstaartje kan ongeveer tussen de vijfentwintig en de vijfendertig centimeter lang worden, zonder staart erbij gerekend. De staart kan zo’n achttien tot vijfentwintig centimeter lang worden. Het stokstaartje weegt zo’n zeshonderd tot negenhonderd gram. Het stokstaartje kan 13 jaar worden. Stokstaartjes kunnen snel rennen op hun vier poten. De beste beschrijving van het gedrag van het stokstaartje buiten zijn hol is onrustig scharrelend opzoek naar voedsel of spelend met andere stokstaartjes of totaal stil. Binnen in zijn hol is het stokstaartje ook wat rustiger, dat komt doordat hij hier het minste gevaar loopt om prooi te zijn van andere dieren. Er is altijd een stokstaartje die de wacht houdt als de andere buiten voedsel aan het zoeken zijn of met elkaar spelen. Hij staat dan op zijn twee achterste poten de omgeving te bespeuren op eventueel gevaar. Daarom wordt het stokstaartje ook wel de schildwacht van de woestijn genoemd. Stokstaartjes hebben goede hersens, hiermee kunnen ze snel leren. Stokstaartjes zijn geen bedreigde diersoort. Dat komt doordat ze veel verschillende dingen eten en dus niet sterven door voedselgebrek. Ook is hun leefgebied erg groot hebben ze niet veel vijanden en wordt er niet veel op ze gejaagd. Maar toch zijn ze altijd op hun hoede. Ze zien er lief en grappig uit maar dat zegt niets.
© 2008 - 2024 Maxwell, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Het Stokstaartje (aardmannetje, meerkat)Het Stokstaartje (aardmannetje, meerkat)Een stokstaartje is een klein roofdiertje dat vooral in het zuiden van Afrika leeft en wordt ook wel aardmannetje genoem…
Stokstaartjes – een hechte groepStokstaartjes – een hechte groepVoor ons is de dichtsbijzijnde locatie waar we een stokstaartje in levende lijve kunnen zien in de dierentuin. Ze zien e…
Stokstaartjes - kleine woestijn diertjesStokstaartjes - kleine woestijn diertjesJe komt ze in elke dierentuin wel tegen: een ruimte met een grote zandheuvel in het midden met vele holen die door de gr…
Stokstaartjes: leefgebied, dieet en meerStokstaartjes (ook wel meerkatten genoemd) zijn kleine diertjes die in grote families in holen leven in Afrika. Ze behor…

Een werkstuk over de RomeinenWegen, geld, sieraden, lezen en schrijven, stenen huizen en een leger. Deze dingen hebben wij allemaal geleerd van de Ro…
Een werkstuk over TapirsTapirs (Tapiridae) zijn familie van de onevenhoevigen, en komen tegenwoordig alleen nog maar voor in Zuidoost-Azië en Zu…
Maxwell (43 artikelen)
Gepubliceerd: 20-11-2008
Rubriek: Educatie en School
Subrubriek: Werkstuk
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.