Boekverslag De Grot

Boekverslag van De Grot, geschreven door Tim Krabbé. Uigegeven door Wolters-Noordhoff in 2000. De eerste druk dateerd uit 1996

Titelbeschrijving:

• Auteur: Tim Krabbé
• Titel: De Grot
• Uitgeverij, jaar: Wolters-Noordhoff, Amsterdam 2000

Samenvatting:

Het verhaal begint bij een man (Egon Wagter) die, op vakantie in een land genaamd Ratanakiri, een drugsdeal moet sluiten. Hij ziet er zwaar tegen op omdat er in dat land zware straffen op drugssmokkel staan; eerder was daar de Nederlander Doornenbosch al geëxecuteerd wegens drugssmokkel. Hij moet de deal sluiten op een afgelegen parkeerterrein met een vrouw, waarmee hij in gesprek raakt en hij wordt verliefd op haar. Het volgende hoofdstuk begint bij de jeugd van Egon, op een zomerkamp in ‘La Roche’. Op dat kamp leert hij een jongen (Axel van de Graaf) kennen. Ze brengen samen de vakantie door en het blijkt dat Axel een relschopper is. Hij steelt drank uit de supermarkt, rookt hasj. Hij kan Egon manipuleren. Zo komt het ook dat Axel hem aanzet tot een vrijpartij waarbij ze [gesnapt worden door de kampleider. Na het kamp is er weer een open stuk tot de studententijd van Egon. Hij studeert geologie in Amsterdam. Daar komt hij via een studentenhuis (de Grim) Axel weer tegen. Nu wordt het nog duidelijker dat Axel een echte crimineel is geworden; hij dealt drugs en doet aan mensensmokkel. Een journalist (Michel Polak) schrijft over de mensensmokkel een stukje in de krant, maar noemt geen namen. Op de Grim leert Egon ook zijn vrouw kennen, Adrienne, de relatie eindigt uiteindelijk omdat Egon niet het bedrijf van haar vader wil overnemen maar geoloog wordt. Egon wil nog één geologische expeditie maken voor zijn studie, maar heeft geen geld meer.
Het volgende hoofdstuk gaat door de ogen van de journalist, Michel Polak. Hij schrijft een artikel over een dubbele moord op een parkeerterrein in Ratanakiri. Het ene slachtoffer is Egon Wagter, de andere is een vrouw maar kan niet worden geïdentificeerd omdat ze een vals paspoort bij zich heeft. Er wordt een man (Oum Phen) verdacht en opgepakt voor de moorden, Michel reist af naar zijn moeder voor een interview. Zijn familie leeft in grote armoede en heeft maar een klein huisje. Het is niet eens duidelijk of de man de moorden heeft gepleegd, maar de heersende generaal Sophal vindt het belangrijker om een dader aan te wijzen. Polak mag de executie van Oum Phen bijwonen, maar besluit niet te gaan.

Het volgende hoofdstuk heeft weinig met het verhaal te maken. Het speelt zich af in Amerika en gaat over een vrouw (Marcie) die een stenenverzameling bezit. De vrouw woont eerst in Nederland maar verhuist als kind naar Amerika voor haar vaders werk. Ze besluit een winkeltje te beginnen met de erfenis van haar moeder. Na een aantal jaren kan ze de huur niet meer betalen en haar man David heeft er genoeg van voor haar de huur te betalen. Marcie gaat in haar woede een rondje met de trein en op het perron verdwijnt ze. Bij het opruimen van haar spullen komt nog wel een adressenboekje tevoorschijn met de adressen van Egon en Axel erin. Het laatste hoofdstuk gaat weer over het zomerkamp. Egon en Marjoke (Marcie) zijn samen in gesprek over het feit dat Marjoke misschien naar Amerika gaat verhuizen voor het werk van haar vader. Die middag bezoeken ze een grot.In de grot zien ze de het breukvlak tussen twee geologische tijden, de twee stenen kalksteen en olivijnbasalt. In de grot koopt Marjoke de eerste steen voor haar verzameling en besluit Egon dat hij geoloog wil worden.

Volledige Analyse

In de grot wordt heel duidelijk gebruik gemaakt van spanning. Op de climaxmomenten is een hoofdstuk afgelopen en begint een ander perspectief zodat je een heel stuk moet lezen voordat je weet wat er gebeurd is. Het eerste hoofdstuk bijvoorbeeld: je maakt de drugsdeal mee en je weet dat ze bij elkaar in de auto blijven zitten en een beetje praten, maar pas in het derde hoofdstuk, met het perspectief van Michel Polak, kom je te weten dat ze samen in de auto zijn vermoord. Maar er wordt ook veel spanning gecreëerd door open plekken, die kan je dan zelf invullen. Bijvoorbeeld in hoofdstuk 1, voordat de drugsdeal wordt gesloten gaat Egon Wagter een rondje rijden over het eiland. Hij komt dan langs de parkeerplaats waar hij die avond de drugsdeal zal sluiten, en langs de gevangenis waar Herbert Doornenbosch was geëxecuteerd wegens drugsmokkel. Daar ontstaat een grote open plek of Egon gepakt gaat worden of niet. En een klein stuk later twijfelt Egon ook nog of hij de deal wel zal sluiten. Maar niet alleen in het eerste hoofdstuk wordt daar duidelijk gebruik van gemaakt. In hoofdstuk 4 ‘Marcie’s Gems’ verdwijnt Marcie op een treinstation, je weet niet of ze terug zal keren. Je komt trouwens in het boek helemaal niet meer tegen of Marcie nog teruggevonden wordt, je komt nog wel te weten dat ze haar stenenwinkeltje gaan verkopen en dat ze daar een adressenboekje vinden met de adressen van Egon en Axel. Zelf denk ik dat Marcie, eerder op zomerkamp Marjoke, de vrouw was waarmee Egon de drugsdeal heeft gesloten en zo is vermoord. Want de vermoorde vrouw van de drugsdeal droeg een vals paspoort bij zich en kon niet worden geïdentificeerd. Maar dat Marcie Nederlandse was kom je pas te weten in het laatste hoofdstuk.Dat ging over het zomerkamp in ‘La Roche’ en daarin lees je dat Marjoke naar Amerika moet verhuizen voor het werk van haar vader en dat ze haar eerste steen voor haar stenenverzameling koopt: olivijnbasalt.

Tijd, is ook een veel gebruikt en belangrijk aspect in de grot. Het is niet chronologisch en je weet van sommige hoofdstukken ook niet in welke volgorde ze komen. Bijvoorbeeld met hoofdstuk één en vier; het eerste hoofdstuk gaat over de aflevering van de koffer met drugs en het vierde hoofdstuk gaat over de verdwijning van Marcie. Deze twee hoofdstukken kunnen voor of na elkaar komen. En het is sowieso niet chronologisch. Hoofdstuk één gaat over de aflevering van de drugskoffer, het tweede hoofdstuk gaat over de kennismaking en de vriendschap van Egon en Axel. Terwijl hoofdstuk drie weer gaat over de moord op Egon en de andere vrouw (Marcie) en hoofdstuk vier gaat over het verdwijnen van Marcie in Amerika. Het laatste hoofdstuk gaat weer over het zomerkamp waar het in hoofdstuk twee ook over ging. Het verhaal begint in medias res, want hoofdstuk twee, vier en vijf zitten er allemaal nog voor. Het begint met de zin: ‘Na ongeveer een kilometer, zoals hem was gezegd, zag hij het. Een breed betonnen gebouw, vijf verdiepingen hoog, een eindje van de weg aan de rand van het vliegveld.’ Daaruit kun je afleiden dat daarvóór hem iets gezegd is waar hij heen moest dus moet het wel in medias res of post rem zijn. Maar in hoofdstuk drie waar de moord op Egon en de vrouw wordt besproken zie je dat hoofdstuk één daarvóór zat en is het in medias res. Er zijn ook duidelijk karakers te ontdekken in de personages. Egon,Wagter, een slimme en beleefde jongeman die makkelijk te beïnvloeden is, dat wordt duidelijk in hoofdstuk twee waarin Axel hem tot alles kan aanzetten. Axel de Graaf, een jonge crimineel die uitgroeit tot een beroemde crimineel, een relschopper maar er altijd is voor zijn vrienden. Michel Polak, een jonge veelbelovende journalist die later ook een grote rol speelt bij de verslaggeving van de dubbele moord op het parkeerterrein. Marjoke of Marcie, een beetje verlegen meisje die een stenenverzameling begint en in Amerika een stenenwinkel begint.

Er is veel gebruik gemaakt van structuur, vooral het deel van samenhang maar heel diepgaand. Je moet heel ver doordenken totdat je het verhaal helemaal snapt en de samenhang tussen de hoofdstukken ziet: Marjoke is Marcie en is verdwenen omdat ze een drugsdeal ging sluiten en vermoord . Dat is het verband van hoofdstuk ‘Marcie’s Gems’ in het verhaal. Er wordt niet echt gebruik gemaakt van ruimte, het meeste vindt plaats op het eiland Ratanakiri, met de hoofdstad Ratanak , waar veel armoede heerst met veel zwervers, en het parkeerterrein naast het vliegveld. En ook op zomerkamp bij de grot waar je van afleidt dat Egon geoloog wordt en Marjoke een stenenverzameling begint. De vertelsituatie is een personale vertelsituatie; er wordt elk hoofdstuk gewisseld van personage en dan kom je alleen te weten wat dat personage denkt en doet. Het perspectief verandert per hoofdstuk. In de eerste twee hoofdstukken is dat Egon, in het derde Michel Polak en in het vierde Marcie, en in het laatste weer Egon.
Motieven zijn heel onduidelijk, is er niet duidelijk een leitmotiv. Maar ik denk dat een leitmotiv de drugs zijn. Die komen wel veel voor: in de drugsdeal, op het kamp en in de Grim. De verhaalmotieven zijn er ook niet duidelijk in te herkennen, ik denk dat het verzamelen en onderzoeken van stenen een belangrijk, steeds terugkerend element is. En criminaliteit is ook een verhaalmotief: de drugsdeal, de criminaliteit van Axel, de moord op Egon en Marcie. Het is ook meteen het thema: criminaliteit, alles in het boek heeft er mee te maken. Op zomerkamp steelt Axel flessen wijn en verkoopt hasj, later in zijn studietijd handelt hij in mensen en na zijn studie dealt hij echt drugs. En Egon die drugs smokkelt in Ratanakiri.

Uitgewerkte persoonlijke reactie:

Ik vond de grot een heel goed boek, het was spannend en het verhaal trok me aan. Het was wel heel lastig om het verband in het verhaal te zien maar als je er goed over nadenkt kom je daar ook wel achter.

Onderwerp:

Het onderwerp is criminaliteit,er wordt daarvan veel gebruik gemaakt in het boek en komt er altijd weer op terug. Ik vind dat wel een boeiend onderwerp want ik houd zelf niet zo van romans, dus een spannend boek is voor mij heel aantrekkelijk. Het was eigenlijk mijn verwachting dat het over de titel zou gaan, ik had de achterflap gelezen en de titel speelde daarin natuurlijk ook een grote rol. Toen ik op de achterflap las dat het ging over een drugssmokkel in Ratanak dacht ik dat de drugs in een grot verstopt zouden worden of iets in die richting. Die verwachtingen bleken helemaal niet uit te komen en het ging amper over ‘de grot’ maar meer over drugs. Pas in het laatste hoofdstuk kwam er een grot aan bod, en die werd alleen maar bezocht door het zomerkamp en Marjoke kocht daar haar eerste steen uit haar stenenverzameling en Egon besloot daar om geoloog te worden. Ik vind het onderwerp heel goed uitgewerkt, het is heel diepgaand. Na de eerste drie hoofdstukken snap je het verband er niet zo goed in maar aan het eind komt alles bij elkaar, elk klein detail dat eerst overbodig leek blijkt dan toch van nut te zijn. Bijvoorbeeld de man die in hoofdstuk één op Egon’s auto had gepast toen hij in een club was en toen twintig euro had gekregen werd later opgepakt voor de moord op Egon en de andere vrouw, met het briefje van twintig dollar nog in zijn zak.

Gebeurtenissen:

De belangrijkste gebeurtenis in het boek vond ik de drugsdeal in Ratanak, want daar draaide het boek eigenlijk om. De drie daaropvolgende hoofdstukken zijn er eigenlijk om te vertellen hoe Egon daar komt en waarom hij de drugsdeal sluit. De gebeurtenissen zijn ook wel belangrijk voor de gedachtes van de hoofdpersonen vooral die van Egon omdat hij zo makkelijk te manipuleren is door andere mensen en daarom de drugsdeal sluit. En door de woede van Marcie is ze ook naar Ratanakiri gegaan. De meeste van de gebeurtenissen zijn vooral spannend en boeiend. Ik heb geen enkel moment gehad waarop ik eigenlijk er echt tegen op zag om het boek te lezen. En het hele boek is eigenlijk spannend omdat je van een eerder moment niet weet wat er gebeurt is. De gebeurtenis die de meeste indruk op me maakte waas dat ze in hoofdstuk drie de vermoorde Egon vonden. Dat had ik zelf niet verwacht ik dacht dat hij de deal zou sluiten, zijn geologische expeditie zou maken en een happy end. Maar toen kreeg het verhaal een hele andere wending, dat vond ik wel heel goed uitgewerkt. Er wordt niet duidelijk een verband gelegd tussen de gebeurtenissen en je moet dus heel actief lezen. Ik vind het zelf niet zo vervelend, dan blijf je beetje actief en word je niet duf. Maar aan het begin was het een beetje moeilijk om sommige gebeurtenissen te begrijpen omdat het verband wat daarmee gelegd werd pas in een volgend hoofdstuk aan bod kwam.

Personages:

Er is niet echt één hoofdpersoon, maar de meest besproken personen zijn: Egon, Marcie/Marjoke, Michel Polak, Axel. Maar allemaal zijn ze wel heel belangrijk in het. Want Egon en Marcie dealen de drugs, Axel is de grote baas erachter die het regelt en Michel Polak is er eigenlijk om de moord weer te geven en de verdachte moordenaar te ondervragen en zijn hutje te bezoeken. De meeste hoofdpersonen hebben wel een duidelijk karakter, zelf vind ik het bij Michel Polak een beetje moeilijk om zijn karakter te achterhalen. Egon en Marcie zijn allebei heel rustig en ingetogen, ze zijn ook allebei makkelijk te manipuleren en zijn zo overgehaald om de drugsdeal te sluiten. En Axel is de grote baas erachter, hij regelt de drugs en maakt gebruik van andere personen. Ik ben niet echt beïnvloed door de gedachtes maar ik vond het wel gek dat een intelligente jongeman als Egon zo makkelijk het slechte pad op te krijgen is. En dat een ‘crimineel’ als Axel is in rechten afgestudeerd terwijl hij elke dag een feestje hield. Daarom kon ik me niet echt in een van de personen inleven, alleen Michel Polak is een beetje herkenbaar maar dat is omdat je niet vele over hem zelf te weten krijgt, alleen dat hij Michel Polak heet en dat hij journalist is en dat hij op de Grim was. Ik keur het gedrag van bijna alle hoofdpersonen af. Axel omdat het gewoon een beroeps crimineel en hij gebruik maakt van mensen. Egon omdat hij makkelijk het slechte pad op gaat en er ook mee door gaat om geld te krijgen. Het zelfde geldt voor Marcie of Marjoke. En Michel is dan de enige die nog over is, hij is wel sympathiek en heeft ook plezier in zijn werk. En de meeste reacties van personages zijn onverwacht en dat geeft ook een speciale sfeer. Het is wel prettig anders heb je een boek waarin je al weet wat er gaat gebeuren op de volgende pagina’s.

Opbouw:

De opbouw is heel ingewikkeld, de hoofdstukken staan in een niet-chronologische volgorde. En aan het begin van sommige hoofdstukken weet je niet waar het over gaat omdat het in een ander perspectief begint. Het is een heel spannend verhaal omdat in elk hoofdstuk een aantal open plekken worden gecreëerd die pas een tijd later worden ingevuld. En ook omdat de drugsdeal, en nog meer stukken uit het boek veel spanning bevatten omdat dat gewoon bij het onderwerp hoort. De gebeurtenissen zie je door de ogen van drie mensen, het eerste,tweede en laatste hoofdstuk gaan door de ogen van Egon. Het derde hoofdstuk door de ogen van Michel Polak en het vierde hoofdstuk door de ogen van Marcie. Ik vind die manier in dit boek heel geslaagd omdat je zo informatie niet weet creëert dat weer spanning. Je ziet zo de gebeurtenissen later dan dat ze zijn afgespeeld.
Je kan het verhaal op verschillende manieren opvatten:

• 1. Marcie is de vrouw waarmee Egon de drugsdeal sluit en wordt dan vermoord dus kan niet terugkomen.
• 2. Marcie is verdwenen op een mysterieuze wijze en de vrouw waarmee Egon de drugsdeal sloot is een vreemde.

Als je door volgens manier twee beredeneert is er nog wel een grote vraag aan het eind van het boek. Anders niet. Het boek boeide me bijna meteen al, omdat het in medias res is begonnen is het midden in een belangrijke handeling en was al bijna meteen de drugsdeal. Daarna weet je pas over wie het echt gaat en hoe hij erbij komt om een drugsdeal te sluiten.

Taalgebruik:

Er is geen moeilijke taal gebruikt en het boek was best makkelijk om te lezen. Er is ook niet veel gebruik gemaakt van dialogen. Ook waren de personen die van belang waren goed beschreven. Het taalgebruik paste wel bij de personages, het waren allemaal jonge mensen van ronde de dertig jaar, dus die gebruiken niet zo moeilijke taal.