Boekverslag Zoeken naar Seringen
Zoeken naar Seringen is een boek voor jongeren vanaf 12 jaar. Het gaat over Sammie en hoe zij omgaat met de zelfmoord van haar moeder. Ook komen er voldoende plottwisten in voor. Hierdoor blijft het boek erg spannend. Het is geschreven door Carla Stewart, een Amerikaanse schrijfster. Ze heeft dit boek geschreven in 2010.
Samenvatting
Verhaallijn
Sammie Tucker woont in Graham Camp, een klein dorpje in een uithoek van Texas. Het is 1958, Sammie is 12 jaar en haar moeder doet een zelfmoordpoging. Als afleiding maakt Sammie met haar vriendin Tuwana een tijdschrift, genaamd “de paardenbloem”. Maar dat werkt niet echt. Sammie blijft telkens aan haar moeder denken, die 3 weken is opgenomen in een inrichting voor psychische gestoorden. Ook denkt ze dat het allemaal haar schuld is:
“De dokter had gezegd dat ik voor mama moest zorgen. Waarom had ik toch niet gedaan wat hij vroeg? Ik probeerde te slikken maar mijn keel zat helemaal dicht en ik begreep waarom. Het was allemaal mijn schuld.”
Dan komt Tuwana naar haar toe. De neef van Norm MacLemore kwam naar Graham Camp. Cly heet hij, hij komt uit Californië. Sammie en Cly kunnen goed met elkaar opschieten en groeien steeds meer naar elkaar toe. Sammies moeder komt weer thuis en alles lijkt goed te gaan, maar ze is een beetje vergeetachtig geworden. Dan zegt vader dat ze weer naar de inrichting moet maar moeder zegt dat ze liever sterft dan dat ze terug moet naar de inrichting. Die nacht pleegt moeder zelfmoord.
Tante Vadine komt in huis en Sammie kan niet met haar opschieten. Daardoor gaat ze vaker met Cly om en gaan ze samen backgammon spelen bij Wallace. Ze vinden het zo leuk samen dat ze langzamerhand verliefd worden en verkering krijgen. Dan krijgt Wallace een hartaanval en de dag erna blijkt in het ziekenhuis dat Wallace de opa van Tuwana is. Een paar dagen later slaapt Wallace vredig in.
Personagebeschrijving
Hoofdpersoon
Sammie Tucker is een vrolijk en spontaan meisje totdat haar moeder zelfmoord pleegt. Dit is een ingrijpende gebeurtenis en ze verandert. Dan gaat ze veel nadenken en ze wordt een gesloten meisje.
Bijfiguren
- Moeder is vanaf het begin depressief en heeft psychische problemen. Sammie en moeder houden veel van elkaar.
- Tuwana is en blijft een vrolijk meisje. Ze heeft een mening over alles. Ze vindt het alleen jammer dat ze niet wist dat Wallace haar opa was.
- Cly MacLemore is eerst een stoere jongen uit Californië maar verandert later in een lief, aardig vriendje voor Sammie. Cly kent ook gevoelige kanten.
- Vader draait telkens andere diensten, waardoor hij er niet veel voor Sammie kan zijn. Maar de momenten dat hij er voor Sammie is, is hij er ook echt.
- Tante Vadine heeft een hekel aan honden en zet de hond van Sammie elke dag wel een keer buiten. Ze houdt heel erg van schoonmaken.
- Wallace leert Sammie en Cly backgammon spelen, maar denkt ook veel na over zijn dochters die hem negeren.
Mening
Onderwerp
Het onderwerp spreekt me aan omdat zelfmoord nu ook nog te vaak gebeurd. Het boek gaat gelukkig niet te veel in op de zelfmoord zelf, maar gaat meer over het herstel van Sammie na haar moeders dood. Het boek is genoeg uitgewerkt maar blijft ook een beetje oppervlakkig op sommige punten, bijvoorbeeld de verliefdheid tussen Sammie en Cly was er opeens. Het verhaal voor de zelfmoord van moeder is korter en minder uitgewerkt dan het stuk na de zelfmoord.
Gebeurtenissen
Ik vind dat sommige gebeurtenissen voorspelbaar waren en andere waren dit totaal niet. Ik had de zelfmoord aan zien komen, maar dat Wallace de opa is van Tuwana was totaal onverwacht. Er gebeurden steeds andere dingen waardoor het verhaal boeiend bleef. Ik vind het origineel dat Wallace, Sammie en Cly backgammon spelen. Ik heb namelijk nog nooit in een boek gelezen dat iemand backgammon speelde.
Personages
Ik kon heel erg meeleven met Sammie, omdat er heel veel gedachten van haar waren beschreven. Ik snap dat Sammie na de zelfmoord van haar moeder verandert, maar ik vind het knap dat ze het leven ook positief ziet. Sammie reageert vaak onvoorspelbaar, maar de andere personages reageren voorspelbaar. Behalve Cly, want hij denkt ook veel na en doordat hij nadenkt verandert soms zijn mening, waardoor zijn reactie verandert.
Opbouw
Ik vind het boek goed opgebouwd. Eerst vat het boek in een paar regels het begin samen en begint dan gewoon bij het begin. Dit vind ik goed, omdat je er zo vanaf het begin goed in zit. Er zit een lange spanningsboog in en dat is de vraag: “Wanneer pleegt moeder zelfmoord?”. Het einde komt wel plotseling, maar ik denk niet dat er daarna nog zoveel kon gebeuren.
Taalgebruik
Ik vind het makkelijk te lezen, maar ik vond dat er iets te veel gedacht werd en minder gedaan. Er zitten wel veel beschrijvingen in het verhaal, maar dat is niet lastig of irritant. Er zitten veel dialogen in het verhaal maar deze dialogen zijn meestal erg kort.