Boekverslag, De Moeder van David S

Dit is mijn boekverslag over "De moeder van David S". Dit boek is geschreven door Yvonne Keuls. Dit boek gaat over de moeder wiens zoon aan de drugs is.

Zakelijke gegevens

Auteur: Yvonne Keuls
Titel: De moeder van David S, geb. 3 juli 1959
Uitgever: ‘Uitgeverij Baarn’
Eerste uitgave: 1980
Aantal bladzijden: 400 (boek met grote letters)
Genre: Psychologische roman.

Samenvatting

Het boek begint met de geboorte van een zoon in het (te) jonge gezin van Simon en Len. Dit levert meteen veel problemen op en Len en Simon (eigenlijk Simons bemoeizuchtige ouders) besluiten een poosje apart te gaan wonen. Na een tijdje komt het toch weer goed tussen de twee en worden er nog drie kinderen geboren. David is vanaf zijn geboorte een erg moeilijk kind, altijd huilen tot Len zelfs houvast zoekt aan alternatieve geneeswijzen. Later gaat het toch allemaal redelijk goed en David heeft een vrij normale jeugd.
Tot de puberteit, dan gaat David zich afsluiten en raakt aan de drugs, waar hij mee in aanraking kwam via een buurjongen, Bennie. Dit komt keihard aan in het gezin waar men totaal onbekend is met drugs. Langzamerhand gaat het steeds slechter met de verslaving van David, hij begint van zijn ouders te stelen, die hem bovendien niet kunnen laten gaan en hem voortdurend nieuwe ‘kansen’ willen geven. Afkickpoging na afkickpoging mislukt, belofte na belofte wordt gebroken door David. Ondertussen vindt Len enige steun bij de moeder van Bennie, Gerrie. Met haar praat zij over haar houding tegenover David en ze wisselen hun ervaringen uit.
Een ander steunpunt voor Len is Kees, een psycholoog, die ook David helpt met zijn verslaving. Van deze Kees kan ze aanvankelijk geen hoogte krijgen, maar later begrijpt ze zijn gedrag tegenover David (Kees gaf David drugs als hij dat nodig achtte) en zijn gedrag tegenover haar. Dat heel afhoudend was, omdat Len David niet los kon laten en hem maar hulp bleef geven. Dat los laten is heel belangrijk zo begrijpt Len na een bezoek aan de Verenigde Staten waar ze in contact komt met een organisatie genaamd Anonymous Families. Deze organisatie organiseert contactavonden voor de ouders van verslaafde kinderen. Ze leert daar, dat ze David los moet laten en hem zelf uit laten vinden hoe de realiteit is. Alleen zo zal hij inzien dat zijn gedrag fout is en hij van drugs af moet. Als de ouders hem maar blijven helpen is dit eigenlijk een vrijbrief voor het gebruiken van drugs, zoiets van iedereen vindt het wel goed zo en ik kan constant high zijn.
Met deze kennis komt Len terug in Nederland, waar ze zelf ook dergelijk avonden gaat organiseren. Met de hulp van de groepsleden en haar eigen kracht lukt het Len uiteindelijk om David los te laten. De laatste keer dat ze hem binnenlaat besluit David zo zegt hij naar het ziekenhuis te gaan met zijn verwondingen, maar hij gaat weg om een shot te halen.

Perspectief, probleem en afloop

Het boek is geschreven vanuit de ogen van Len. Vanuit deze Ik-vertelsituatie kom je dus alles te weten en vooral de gevoelens van Len, waarom het boek draait.
Het belangrijkste probleem in dit boek was heel duidelijk. Namelijk dat David aan de drugs was. Hij ging zich daardoor heel anders gedragen dan hij eigenlijk was. Zijn ouders willen hem graag helpen, vooral zijn moeder Len, maar David wil geen hulp. Hij zegt steeds dat hij alleen af wil kicken, en dat geloven ze dan. Maar ondertussen bedriegt hij zijn ouders elke keer, door geld te lenen voor iets, en er uiteindelijk toch weer drugs van te kopen.
Het boek loopt af, met dat David langs komt bij zijn ouders. Maar dat zijn moeder hem niet wil binnenlaten, hij loopt dan weer weg, en komt recht in de armen van Tom. Deze slaat hem dan half in elkaar, David vlucht naar binnen toe, en zegt dat hij ziek is. En dat hij nu echt aan het afkicken is. Hij vraagt of hij een taxi mag bellen, om zo naar het ziekenhuis te gaan met zijn verwondingen. Maar hij komt niet meer terug. Hij was weer vertrokken om een shot te halen.

Verhaaltechniek

De schrijfstijl

De schrijfstijl is heel makkelijk. Er worden bijna geen moeilijke woorden gebruikt, en als ze wel worden gebruikt, dan worden ze even later uitgelegd. Het boek bestaat uit vier ongenummerde hoofdstukken die geen titels hebben.

De ruimte (plaats en tijd)

Het verhaal speelt zich af vanaf Davids geboorte totdat David twintig is, dus van 1959 t/m 1979. Er is ook sprake van onderbroken tijdsverloop. Want er wordt soms een tijd uit het boek overgeslagen. Bijvoorbeeld tussen het gedeelte dat David uit het ziekenhuis kwam als ongeveer een peuter, nadat hij ernstig ziek was geweest en de tijd dat hij begint met wierook te branden in zijn kamer en naar muziek van Frank Zappa begint te luisteren. Hij is dan namelijk een puber. Het verhaal wordt chronologisch verteld, de schrijfster maakt wel gebruik van flashbacks. Zoals, wanneer Len Marleen helpt als ze weggaat bij David, door nog wat spulletjes op te halen ziet ze David ineens staan en denkt ze terug aan de tijd die ze met David op de tekenzolder heeft doorgebracht.
De belangrijkste ruimtes zijn het huis van Len en de verschillende kamers waar David woont. Het huis van Len staat vlak bij het strand in een nette buurt. Het is normaal ingericht. De kamers van David waren allemaal slordig met matrassen op de vloer, vuilnis over de vloer (soms vol met tekeningen van David).

De verhaalfiguren

Hoofdpersonen

Len, is getrouwd met Simon, heeft vier kinderen: Juliëtje, Josientje, Brammetje en David, ze heeft de kunstacademie gevolgd. Len probeert het hele gezin op poten te houden. Zij pakt David telkens verkeerd aan en blijft hoop houden. Ze is meelevend; ze probeert David telkens te helpen. Ze moet in het boek afstand doen van David. Ze is gevoelig en laat zich de hele tijd meeslepen door David. Ze richt een club op voor ouders van verslaafde kinderen.

David S, geboren op 3 juli 1959, aan drugs verslaafd; door de drugs gaat hij zijn
familie bestelen en bedriegen. Schuldgevoel laat hem alleen maar meer gebruiken. Hij was al vanaf het begin een lastig kind

Bijpersonen

Simon, man van Len, heeft niet zo'n hechte band met David maar gaat toch kapot van hem. Hij heeft problemen met zijn werk door David. Hij kan David iets beter uit zijn hoofd zetten.

Gerrie, een steun en toeverlaat van Len. Zij heeft ook een verslaafde zoon: Bennie die ze kwijt raakt. Ze is getrouwd met Tom die een hekel heeft aan David omdat die zijn zoon in contact gebracht had met drugs.

Juliëtje, oudste zus van David, steunt haar ouders in zware momenten. Ze houdt van haar broer maar ziet ook het gevaar in hem.

Bennie, zoon van Gerrie en Tom, vriend van David; komt via David in aanraking met drugs, waardoor hij het later niet meer zal kunnen houden. Hij zal zelfmoord plegen door zich van de 12e verdieping af te gooien. Hij heeft een paar keer proberen af te kicken maar vergeefs. Hij heeft in het gevang gezeten voor brandstichting.

Kees, is psychiater. Probeert David te helpen, maar slaagt pas aan het einde van het verhaal er in om zijn (achteraf toch goed blijkende) doelen te bereiken.

Brammetje en Josientje, het broertje en jongere zusje van David, zij leiden aan een gebrek aan aandacht. Dit zal ook een reden zijn voor Len om het normale leven zo veel en zo lang mogelijk weer op te pakken.

Tom, man van Gerrie, groot en fors gebouwd. Hij heeft een hekel aan David. Hij kan de dood van Bennie nauwelijks verwerken.

De situaties

Er zijn niet heel veel belangrijke situaties in dit boek. Maar als de ouders van David ontdekken dat hij aan de drugs is, is toch wel heel belangrijk. Want daar gaat de rest van het boek over.

De vertelwijze

Het boek is geschreven vanuit de ogen van Len. Vanuit deze Ik-vertelsituatie kom je dus alles te weten en vooral de gevoelens van Len, waarom het boek draait.

Thematiek

Het thema

Het thema waar het boek om draait is de drugsproblematiek voor een gezin. Het gezin verwaarloosd doordat David verslaafd is en ze weten ook niet hoe ze met hem om moeten gaan.

Tekstgedeelten en motieven die typerend zijn voor het thema

Ik heb dit thema gekozen, omdat heel het boek draait om David. Er zijn verschillende motieven voor.
Angst: het komt herhaaldelijk voor dat Len angst heeft voor David, als hij weer het huis binnenkomt doordat hij de sleutel heeft, of voor de mensen bij wie David schulden heeft.
Liefde: Len en Simon houden van David en vinden het moeilijk hem los te laten i.p.v. hem elke keer te helpen. Dit valt op en het wordt ook herhaald. Ook de liefde tussen Marleen en David valt op, vooral omdat Marleen ook nog zwanger wordt van David.
Drugs: de drugs valt op en maakt indruk doordat het hele boek erover gaat.
Schuld: David voelt zich vaak schuldig tegenover zijn ouders. Dit wordt ook herhaald. Verder voelt Len zich ook schuldig tegenover het gezin als ze er weer eens achter komt dat ze het gezin verwaarloost.
Verwaarlozing: het verwaarlozen van de andere kinderen wordt herhaald en maakt indruk, vooral als Juliëtje bij haar vriendin wil gaan wonen, omdat ze het in bij haar eigen familie niet gezellig vindt. Daarbij zegt ze ook: moet je dan eerst aan drugs verslaafd zijn om aandacht te krijgen?
Dood: Het maakte indruk dat Bennie ineens overleed. En het heeft ook met drugsverslaving te maken, want er zijn een heleboel drugsverslaafden die het om de een of andere reden niet meer zien zitten en daarom zelfmoord plegen.

Verband tussen de titel en het thema

Het boek heet “De moeder van David S., geb. 3 juli 1959”, omdat dit het gevoel weergeeft wat Len heeft over haar zoon. Zij vindt het moeilijk om hem als een gewone zoon te zien en dit wordt ook door andere zo gezien. Het onpersoonlijke van de titel wordt bijvoorbeeld verduidelijkt als de wachtcommandant opbelt en aan Len vraagt: “Bent u de moeder van David S., geb. 3 juli 1959?”
Het verband tussen de titel en het thema is dus dat drugs iemand heel onpersoonlijk maakt. Je bent dan niet meer jezelf.

Plaats in de literatuurgeschiedenis

Yvonne Keuls is geboren 17 december 1931 in Bataviain, het toenmalige Nederlands-Indie. In 1938 keert het gezin weer terug naar Nederland. Na de Kweekschool heeft ze als onderwijzeres gewerkt. Ze trouwt in 1954 met R. Keuls. Ze begint met het schrijven van gedichten en verhaaltjes. Ze maakt ook bewerkingen van romans van een aantal bekende schrijvers voor de televisie. Ze verwierf bekendheid met "Jan Rap en z'n maat" (1977) waarin ze verslag deed van ervaringen met jongeren in een opvangcentrum in Den Haag. Haar stijl is sober en ze neemt alles nuchter waar. Na "Jan Rap en z'n maat" schreef ze meer boeken over jongerenproblemen als drugsverslaving, van huis weggelopen jongeren, heroïneprostitutie en seksueel misbruik van kinderen. Daarna maakte zij veel cursiefjes. Haar werk wordt goed gewaardeerd. Zij schreef ook o.a.: Keuls potje (1979), Een doekje voor het bloeden (1980), Keulsiefjes (1980) en Kleine muizen en Regenwormen (1981).