Thesis en Scriptie

Wie studeert aan de universiteit of in het hoger onderwijs zal onvermijdelijk worden geconfronteerd met de opdracht een eindwerk te maken. In sommige instellingen wordt de student hierin begeleid Vaak echter, zal hij hiervoor een beetje aan zijn lot worden overgelaten.

Terminologie

Het valt op dat een aantal termen vaak door elkaar worden gehaald, in de loop van de tijd van betekenis verschuiven en soms iets anders worden gebruikt in Nederland en België. Als we er lukraak een paar woordenboeken op naslaan, komen we onder meer tot volgende definities:

• Proefschrift: wetenschappelijke verhandeling ter verkrijging van de doctorstitel; verhandeling als proeve; …
• Thesis: te verdedigen proefschrift; stelling; …
• Scriptie: korte wetenschappelijke verhandeling over een bepaald onderwerp door een student gemaakt; wetenschappelijk opstel door een student gemaakt, thans ook wel op middelbare scholen.
• Paper: een werkje tussendoor, dat al dan niet wordt geëvalueerd, maar waarvoor zeker geen titel wordt verleend.

Gangbare terminologie

Steeds vaker wordt de term scriptie gebruikt voor een eindwerk of eindverhandeling, bedoeld om de graad van master te behalen, terwijl thesis tegenwoordig eerder wordt gebruikt voor een werk dat tot een Ph D titel moet leiden.

Fundamenteel onderscheid

Voor het behalen van de graad van master, dient dit eindwerk om aan te tonen dat de student in staat is over een bepaald onderwerp alle informatie te verzamelen op een systematische wijze te ordenen en hierover uiteindelijk een algemene conclusie te kunnen trekken. Hij wordt dus niet verondersteld de wetenschap vooruit te helpen. Dit is in de volgende categorie wél het geval!

Voor de Ph.D. graad zal de opdracht van het werk anders zijn. Hier dient de student, die al minstens een graad van master of gelijkwaardig bezit, een of meerdere stellingen te formuleren. Aan de hand van het door hem verzamelde en geordende materiaal, zal hij dan zijn thesis bewijzen.

Het onderwerp van het werk

De student zal zijn onderwerp moeten voorleggen aan de bevoegde instantie. Wie dit is, zal voor een groot deel afhangen van de soort instelling waar men studeert. Het onderwerp moet gemotiveerd worden en er moet afhankelijk van het geval een of meer promotoren worden gevonden. Aangezien lang aan een scriptie of thesis zal worden gewerkt, mag het onderwerp niet lichtzinnig worden gekozen. Begint het na een tijd te vervelen, zal men geneigd zijn af te haken.

Het behalen van de titel

Lang niet iedereen die aan een thesis begint, zal ze ook afmaken en ze aanvaard zien. Voor de Ph. D. titel blijkt een groot verschil te bestaan in de slaagpercentages in de verschillende vakken. Zo zal volgens bepaalde bronnen 80% van de doctorandi die in de exacte wetenschappen een PD. D. scriptie maken, ze uiteindelijk afwerken, terwijl dat in vakken als psychologie, sociologie, e.d. slechts 30% is.

Het maken van de scriptie

Dit proces kan over een aantal jaren lopen en een grondige planning is dus fundamenteel.
Enkele stappen die zeker niet mogen ontbreken, zijn:

• afbakening van het terrein (het is evident dat dit absoluut noodzakelijk is, alvorens te kunnen beginnen met het verzamelen van materiaal)
• verzamelen van materiaal
• ordenen van het materiaal
• schrijven van de teksten zelf

Dit zijn enkel de grote lijnen die moeten worden gevolgd. In werkelijkheid zullen nog veel tussenstappen moeten worden ondernomen.

Bronnen

De scriptie staat of valt onder meer bij de volledigheid en de correctheid van de bronnen. Elke bewering moet immers kunnen worden gestaafd aan de hand van een exacte bronvermelding. Doet men dit niet, dan kan het werk nog een interessant leesboek worden voor iemand die iets over het onderwerp wil lezen, maar de wetenschappelijke waarde ervan is nihil!