Migranten die naar Nederland kwamen na WO II

Hier vind u een beeld van hoe de migratie na de tweede wereldoorlog verliep. Het wordt verteldt in de volgorde van vroeger na nu. Hieronder wordt een beeld geschets van welke migranten er naar Nederland kwamen naar WOII. Deze worden naar tijd gerangschikt, vanaf 1945 tot nu.

Indische Nederlanders

De eerste groep migranten in Nederland zijn de Indische Nederlanders, er zijn er ongeveer 290 000 gekomen naar Nederland. Onder de Indische Nederlanders zijn verschillende bevolkingsgroepen, namelijk de Totoks, Indo’s, inlanders. Dat zijn verschillende bevolkingsgroepen in de Indische samenleving.

De komst van de Indische Nederlanders komt door het koloniale verleden van Nederland met Indonesië, de Indische bevolking heeft namelijk mee gevochten in het KNIL, daardoor konden ze niet meer in Indonesië blijven, want ze werden door de bevolking gezien als vijand.

Molukkers

Vanaf 1951 zijn er veel Molukkers naar Nederland gekomen, dat kwam omdat de Molukkers zich niet aan de Indonische staat wilden onderwerpen, omdat de molukkers mee hadden gevochten tijdens de acties in het KNIL. Toen zijn er vele schepen vol met Molukkers naar Nederland gekomen, die dachten namelijk dat hun zij in Nederland wat meer te zeggen kregen, echter kregen ze dat niet. daardoor hebben ze vele acties ondernomen, zoals een treinkaping een school gijzelen.

Surinamers

In 1954 werd het Statuut voor het Koninkrijk de Nederlanden van kracht, waardoor Surinamers, Antillianen, en de Nederlanders allemaal rijksgenoten werden. Daardoor kregen de Surinamers en de Antillianen vrij toegang in Europa. In 1970 groeide de stroom Surinamers sterk; er was namelijk economische crisis in Suriname, met de onafhankelijkheid vanaf 1974 -1975, toen kwamen er nog meer Surinamers naar Nederland. Er kwamen toen nog meer Surinamers omdat het in Suriname politiek en economisch gezien niet echt goed liep. In Nederland namelijk wel, daardoor wilde ze zo graag naar Nederland emigreren.

Antillianen en Arubanen

Vroeger was er weinig sprake van migratie van Antillianen en Arubanen in Nederland, het waren namelijk vaak studenten die hier een paar jaar verbleven en toen weer gingen. Vanaf de jaren zestig kwamen er 2 500 Antilianen naar Nederland, omdat er op de Antillen grote werkeloosheid was. De Antillianen wilden ook geen onafhankelijkheid ze wilden bij koninkrijk Nederland blijven horen. En daarmee de toegang tot Nederland blijven houden. De migratie van de Antillianen en de Arubanen heeft dus politieke en economische reden, om te emigreren naar Nederland.

Arbeidsmigratie kwam in de volgende landen vooral voor die voor erbeid tijdelijk naar Nederland kwamen Italië, Spanje, Portugal, Turkije, Griekenland, Marokko, Joegoslavië en Tunesië.

Na de tweede wereld oorlog waarin Nederland flink in puin was gelegd, gingen ze Nederland weer opbouwen. Rond 1950 had Nederland te maken met een arbeidstekort. De Nederlanders wilden niet meer het laag geschoolde werk doen. Er vond toen wilde werving plaats de overheid en werknemers samen, er werden overal gewoon wat mensen uit de landen gehaald, die landen waren: Italië, Spanje, Portugal, Turkije, Griekenland, Marokko, Joegoslavië en Tunesië. Vanaf 1960 kwamen er wervingscontracten tussen Nederland mediterrane landen, dat zijn de landen die hierboven genoemd zijn. kortom, de overheid bemoeide zich ermee. Nu worden de turken en de Marokkanen beschouwd als de grootste groep immigranten uit mediterrane landen, terwijl dat rond 1960 absoluut niet was.

Tussen 1960 en 1970 zijn er vele arbeidsmigranten weer terug gekeerd naar hun oude land, ongeveer zo een 60 procent ging terug. Dat kwam omdat eind van de jaren 60 veel werkeloosheid was, echter niet onder de gastarbeiders omdat de Nederlanders dat werk niet wilden doen.

Vanaf de jaren zeventig, kwam er gezinshereniging en gezinsvorming migratie voor. Gezinshereniging migratie wil zeggen, je gezin over laten komen vanuit het herkomst land naar Nederland. Gezinsvorming migratie wil zeggen, je partner uit je herkomst land halen. Deze twee dingen gebeurden het meest onder de Turken en de Marokkanen. Op dit moment vind er minder gezinsvormingmigratie plaats als in die tijd, veel kinderen van de gastarbeiders zoeken hun partner in Nederland.

Polen

Vanaf 2006 komen er ook steeds meer polen naar Nederland om hier te werken, ze werken meestal in de primaire sector, landbouw, fruitteelt. De polen zijn vrij om zich te vestigen in Nederland, omdat Nederland en Polen allebei bij de Europese Unie horen.

Vluchtelingen en asielzoekers

In 1951 is er een contract op gesteld wie er nu vluchteling is, genaamd de Conventie van Geneve. Daarin staat wie nou vluchteling is en wie niet. Slechts 3 procent van deze 18 miljoen heeft asiel gevonden in dit rijke europa. Een vluchteling wil asiel krijgen en als die asiel krijgt dan word het een asielzoeker. De vluchtelingen vluchten, omdat ze op zoek naar een veiliger land, waar toekomst in zit. De landen waarvandaan de vluchtelingen komen zijn vooral, Irak, Pakistan, Somalië, Iran, Afghanistan, Vietnam, Ethiopië, Sri Lanka, Kongo, Syrië, Angola, Soedan, Liberia, Bosnië-Herzegovina, Servie-Montenegro.

Asielzoekers zijn gemiddeld hoog opgeleid, ze hebben vaak werkervaring in gekwalificeerde beroepen. Ze willen graag in Nederland gaan werken in hun oude beroep, echter dat mag als de asielzoeker erkend wordt in Nederland. is erkenning van buitenlandse diploma’s niet een enorm probleem, dat klopt dat is een enorm probleem, want vluchtelinge zijn meestal hoogopgeleid, terwijl ze in Nederland als laaggeschoolde worden in gezet, omdat ze de diploma’s niet herkennen.

Emigratie 20 eeuw

Vanaf 2001 vindt er steeds meer emigratie plaats naar het buitenland. Dat komt door de drukte, het weer, de beperkte ruimte, de onveiligheid in Nederland. In het eerste kwartaal van 2006 vertrokken 29.000 mensen uit Nederland, en dat blijft volgen, want Nederland is vol. De emigranten vertrekken of naar buurlanden zoals België en Duitsland, maar ze vertrekken ook nog vaak naar Nieuw-Zeeland, Canada, de Verenigde Staten, Australië en Zuid-Afrika.