Boudewijn Buch - De kleine blonde dood
Hier vindt je een boekverslag over het boek De kleine blonde dood van Boudewijn Buch. Dit verslag is alleen bedoeld als naslagwerk, en mag nooit als exact kopie worden gebruikt voor school. Je kunt het gebruiken voor vragen voor je boekverslag, waarvan je niet meer precies weet hoe het nou eigenlijk zat.
Boudewijn Buch - De kleine blonde dood
- Titel: De kleine blonde dood
- Auteur: Boudewijn Büch
- Eerste druk: juni 1984
- Aantal bladzijden: 220
- Soort werk: (Psychologische) Roman
- Literaire stroming: Moderne Literatuur
- De schrijver van het boek is hier de ik-persoon , Boudewijn Büch, door wiens ogen de lezer het verhaal meemaakt.
- Het perspectief is overduidelijk het ik-perspectief, waarbij Boudewijn Büch de ik-persoon is. Je maakt zijn eigen verleden door zijn eigen ogen mee, en tevens alles wat hij met z’n zoontje doet.
- De tijd verloopt niet chronologisch, er wordt telkens afgewisseld tussen zijn verleden en het heden met zijn zoontje Micky.
Hoeveel tijd verloopt er tussen de eerste en laatste bladzijde?
Ongeveer 20 jaar, omdat zijn jeugd vanaf ongeveer zijn vijfde levensjaar wordt beschreven, tot aan de dood van zijn zoontje, die op dat moment 5 jaar is. Hij werd vader op zijn 20e, en samen maakt dat ongeveer 20 jaar.
Hoofdstukken
Het verhaal is verdeeld in hoofdstukken. Sommige hoofdstukken gaan over zijn jeugd, anderen over het heden, waar Micky geboren is. Dus het verhaal is als het ware ook weer opgesplitst in 2 delen.
Ruimte:
Het grootste deel speelt zich af in de woonplaats van Boudewijn en verder speelt een deel zich af in de inrichting van Boudewijn’s oma en het ziekenhuis.
Omschrijf de thematiek in max. 15 woorden:
Het psychisch moeilijke verleden van Boudewijn in relatie tot zijn vader.
Noem de motieven:
- Homoseksualiteit: Telkens komt weer een passage terug waarin iemand hem aanspreekt op zijn homoseksualiteit, waar hij uiteindelijk zelf ook achter komt.
- Oorlog: Boudewijn’s vader wordt steeds krankzinniger. Hij heeft enorme trauma’s aan de oorlog overgehouden.
Verklaar de titel (en eventueel de ondertitel):
De kleine blonde dood slaat op Micky, een blond jongetje, zoon van Boudewijn, die op z’n 5e komt te overlijden.
Noem het motto:
Er is niet één motto in dit boek. Wel worden er allerlei citaten van bekende personen gegeven, die elk op hun eigen manier een relatie tot het boek hebben.
Noem relevante biografische gegevens van de auteur:
Boudewijn Maria Ignatius Buch werd op 14 december 1948 geboren in Den Haag en groeide samen met zijn vijf broers - waarvan vier oudere - op in Wassenaar. Als kind leed Buch sterk onder het slechte huwelijk van zijn katholiek geworden joodse ouders, die hun onhandelbare zoon op zijn elfde naar een jeugdpsychiatrische inrichting in Brabant stuurden. Niet lang na zijn thuiskomst, bijna een jaar later, scheidden zijn ouders. Zijn door de oorlog getraumatiseerde vader, met wie Buch als kind een zeer innige band had, zou na verschillende mislukte pogingen daartoe uiteindelijk zelfmoord plegen.
Na studies Nederlands, Duits en filosofie debuteerde Buch in 1976 met zijn eerste poeziebundel, Nogal droevige liedjes voor de kleine Gijs. Al voor zijn debuut genoot Buch enige, voornamelijk Randstedelijke, bekendheid door zijn bijdragen aan tal van dagbladen en tijdschriften. Hij schreef regelmatig over zijn idolen Goethe en Mick Jagger. Zijn enige pseudoniem is Lothar Mantoua, een naam die af en toe in zijn autobiografische romans terug komt. Van 1984 tot 1988 had hij bij de VARA een eigen tv-programma: Buchs Boeken. Vanaf 1988 tot heden presenteert hij bij de VARA De wereld van Boudewijn Buch, waarin hij naar alle uithoeken van de wereld reist.
Geef een korte kernachtige samenvatting
Boudewijn Buch heeft een traumatische jeugd. Z’n vader is oorlogsveteraan, maar heeft nare herinneringen aan de oorlog. Boudewijn leidt onder de tirannie van z’n vader, net als de rest van het gezin. Hij belandt zelfs in een kliniek, op 10 jarige leeftijd. Maar als volwassene krijgt hij een relatie met Mieke, een 14 jaar oudere vrouw, die ooit zijn lerares was. Ze krijgen samen een kindje, Micky, die komt te overlijden op zeer jongen leeftijd. Mieke is alcoholverslaafde, waardoor ze Micky niet goed kan opvoeden. Daarom gaat hij vaak mee op pad met Boudewijn.
In het boek krijgt de lezer veel informatie over Boudewijn’s jeugd, en zijn leven zoals het is met Mieke en Micky.
Motivering van de keuze:
Wat waren je verwachtingen?
Ik wist al dat de boeken van Büch sterk en bijzonder zouden zijn. Dit heb ik uit allerlei bronnen vernomen. Verder leek het me wel een keer leuk om over zijn verleden, ik boekvorm, te lezen.
Door wie of waardoor zijn die verwachtingen gewekt?
De flaptekst vooral, maar ook andere bronnen in de afgelopen jaren, waaruit ik opmaakte dat Büch een zeer goede schrijver was.
Verwerking:
Geef aan welke passages indruk op je hebben gemaakt en waarom juist die?
Blz 53: “Hij bleef met zijn jas aan op de drempel van de kamer staan en schreeuwde: ‘Jullie zijn stiekem Kerstmis aan het vieren. Ik sla hier de zaak aan stukken! Jullie weten dat ik het verboden heb!’ Mijn moeder liep op hem af en legde haar handen op haar schouders. ‘Dat is niet waar. De jongens doen gewoon een spelletje en eten pinda’s. Dat mag toch wel?’ Mijn vader sloeg haar hard in het gezicht, maaide met zijn armen de pinda’s, pindadoppen en spelletjes van de tafel, sloeg ons links en rechts van de stoelen.”
Deze passage heeft indruk op mij gemaakt, omdat ik het allereerst raar vind dat er geen feest gevierd mag worden. Vervolgens oordeelt de vader wel erg snel en reageert hij zich af op zowel zijn vrouw als op de kinderen, door ze nota bene te slaan!
Beschrijf de karakters van de belangrijkste personen:
- Boudewijn Büch: Dit is de schrijver van het boek, die zelf de ik-persoon in het verhaal is. Hij heeft een erg dramatische jeugd gehad en zijn vader maakte de situatie er niet beter op. Hij is op zijn jonge jaren een rustige jongen maar op zijn tiende wordt hij opgenomen in een kliniek. Verder komt hij er op latere leeftijd achter dat hij homoseksueel is.
- Vader: Een oorlogsveteraan, die de oorlog heeft overleefd. Hij heeft er wel onder geleden, en het hele gezin leidt onder zijn tirannie. Hij is van Joodse afkomst. Later pleegt hij zelfmoord.
- Moeder: De moeder van Boudewijn wil haar kinderen van de tirannie van vader beschermen. Ze is erg zorgzaam voor haar kinderen, maar later wil ze het kind van Boudewijn niet zien. Ze is een Italiaanse.
- Mieke: Heel duidelijk wordt in het boek beschreven dat ze een 14 jaar oudere vrouw is, 14 jaar ouder dan Boudewijn wel te verstaan, maar ze hebben wel een relatie. Ze was vroeger een lerares van Boudewijn. Samen krijgen ze een zoon, Micky. Ze is ook nog eens alcoholverslaafde.
- Micky: Micky is zoals gezegd de zoon van Mieke en Boudewijn. Hij is erg geïnteresseerd in allerlei dingen en vraagt constant aan Boudewijn waarom iets is zoals het is, of wat iets is. Hij komt te overlijden wanneer hij 5 jaar oud is.
Welke vraag zou je aan wie in het verhaal willen stellen en waarom?
Aan Mieke: Heb je niet door dat je zoon, Micky, een beter leven zou kunnen hebben als je zelf geen alcoholverslaafde was? Hij trekt nu alleen maar op met zijn vader, die hem allerlei ongezonde en onverantwoorde dingen laat eten, drinken of doen.
Bedenk een alternatieve titel voor het werk en motiveer je keuze
“Woede, pijn en angst” Dit zijn allemaal in het boek voorkomende emoties. Allemaal hebben ze betrekking op het gezin van zowel Vader Büch, Moeder Büch en Boudewijn als het gezin dat Boudewijn later zelf krijgt, met Mieke en Micky.
Evaluatie:
Het Onderwerp:
Het onderwerp sprak mij zeker aan, dat was ook de reden dat ik dit boek heb gekozen. Zelf heb ik nooit een oorlog meegemaakt, gelukkig, maar nog altijd zijn er wel spanningen tussen landen in de wereld, die zouden kunnen zorgen voor weer een kleine oorlog, zoals het geval was in Irak. Ik heb er zelf niet veel over nagedacht, maar toch wel eens. Oorlogen zijn vaak onnodig, zijn dramatisch en zorgt voor onnodige slachtoffers. Ook in dit boek zie je een van de nadelen van een oorlog, de trauma’s die je eraan kunt overhouden. Verder werd het onderwerp grondig behandeld, want het hele boek draaide toch wel om aspecten uit de oorlog, of in ieder geval dingen die er mee te maken hebben. Het onderwerp is prima zoals het is. Natuurlijk zijn er wel vergelijkbare films en boeken over de oorlog, heel veel zelfs, maar ik vergelijk dit boek niet met andere boeken en films, omdat die vaak gericht zijn op de oorlog zelf, en niet de psychologische achtergronden.
De Gebeurtenissen:
In dit boek waren de gevoelens van vooral Boudewijn, als hoofdpersoon van het boek, het belangrijkste. Er gebeurden niet veel bijzondere dingen, maar de dingen die gebeurden waren wel ingrijpend of schokkend. Natuurlijk was de dood van Micky een tragisch verlies. Ik vond wel dat alles in werkelijkheid ook zo had kunnen gebeuren. Er zaten geen gebeurtenissen in die nooit zouden kunnen gebeuren. Het heeft me verder niet geraakt, want het is en blijft een boek, maar wel hield ik in m’n achterhoofd dat het een autobiografie was van Boudewijn’s leven. Het was dus wel allemaal werkelijkheid, en dus nog ingrijpender als je het leest.
De Personen:
De hoofdpersoon, Boudewijn, was naar mijn idee een levensechte persoon. Hij deed of dacht geen onmenselijke dingen, voor zover ik weet. Hij was goed te begrijpen, en ik had ergens wel medelijden met hem. Vooral met z’n nare jeugd en zijn vader die als een tiran het gezin in zijn macht hield. Boudewijn was niet iemand die op mij lijkt, ik herkende geen van mijn eigenschappen in hem terug. De enige relatie die ik met de personen in het boek had, was dat het dezelfde familiestructuur was als in het echt. Opa, Oma, Vader, Moeder, Kind, de standaard dingen. Maar de karakters van de personen kwamen totaal niet overeen met een persoon die ik ken.
De Opbouw:
Ik kon het verhaal goed lezen, had weinig problemen. Het vertelperspectief maakte het nog makkelijker en vlotter om te lezen. Het lastige was wel weer de wisselende tijdlijn. Telkens was het weer de vraag waar we zaten: In Boudewijn’s jeugd, of in z’n latere leven. Spannend vond ik het boek niet bepaald, omdat het niet een boek was dat gericht was op de gebeurtenissen. Een stad tijdens bijvoorbeeld Koninginnedag vind ik niet echt een plek waar zulke spannende dingen kunnen gebeuren. Ik vond het eind wel wat flauw, korte stukjes met rare openbaringen.
Het Taalgebruik:
Büch gebruikte geen moeilijk woorden, waardoor ik het vlot kon lezen, zonder al te veel moeite. Die moeite kwam in ieder geval niet door het taalgebruik. Alles werd helder en vaak zelfs heel gedetailleerd beschreven. De dialogen waren duidelijk en waren redelijk over het verhaal verdeeld. Dit was een mooi boek, maar dingen onthouden uit een boek, zoals passages, dat zal niet zo snel gebeuren.