Hoogbegaafd, wanneer ben je dat?

Veel ouders scheppen graag op over hun kinderen en dan is hoogbegaafdheid al snel iets om te gebruiken. Het zegt immers ook iets over jou wanneer je kind hoogbegaafd is. Toch zijn ouders met werkelijk hoogbegaafde kinderen hier niet altijd even blij mee. Is het wel leuk om hoogbegaafd te zijn? Waarom plakken ouders zo graag dat etiketje op hun kind? Wat is een Leonardoschool?

Wanneer ben je hoogbegaafd?

Hoogbegaafd is iemand met een score van 130 of hoger bij de test van David Weschler. Dit is de meest gebruikte IQ-test. Dit is ongeveer 2,5 % van de Nederlanders. En nee, dit zijn niet allemaal sociaal gestoorde nerds. De meeste zijn gewone mensen net als jij en ik. Volgens het woordenboek is iemand hoogbegaafd wanneer hij grote verstandelijke of artistieke vermogens heeft. Gek genoeg heb ik nog maar zelden gehoord dat een groot artiest omschreven wordt als hoogbegaafd terwijl de universiteiten vol zitten met zogenaamde hoogbegaafden.

Is het wel zo leuk om hoogbegaafd te zijn?

Hoogbegaafden voelen zich vooral als kind vaak eenzaam. Ze begrijpen leeftijdsgenootjes vaak slecht omdat ze geestelijk veel verder zijn en ze hebben een ander gevoel voor humor. Hierdoor vinden ze slecht aansluiting en kunnen ze eenzaam opgroeien. Voeg daarbij nog hun zelfkritiek, waardoor de kans op faalangst groter is dan gemiddeld en hun voortdurende vragen en doorzettingsvermogen waardoor hun gedrag soms aangezien wordt voor ADHD en je vraagt je af waarom iemand hoogbegaafd wil zijn. Ook scholen kunnen vaak moeilijk omgaan met deze kinderen en ondanks verrijkingsstof is het toch mogelijk dat ze uitdagingen gaan missen. Ook komt het voor dat kinderen zich willen aanpassen aan leeftijdsgenoten en zwaar gaan onderpresteren om maar niet op te vallen in de massa. Iets waarvan ze doodongelukkig worden.

Het etiketje hoogbegaafd

Veel ouders plakken tegenwoordig toch op hun kind het etiketje hoogbegaafd. Waarom is dan de prangende vraag. Waarschijnlijk omdat dit etiketje wel iets aantrekkelijks heeft. Ouders identificeren zich graag met hun kinderen en dan heeft het etiketje heel slim wel wat positiefs. De intelligentie van hun kind zegt immers ook wel wat over hun eigen intelligentie. Ouders denken niet na over de druk die ze op hun kind leggen, immers een hoogbegaafd kind moet wel goed presteren. Maar toch zeggen de meeste ouders van een kind dat sociaal niet lekker in zijn vel zit liever dat hij hoogbegaafd is dan dat ze simpelweg de conclusie trekken dat hij verlegen en sociaal geremd is.

Echt hoogbegaafd, wat dan?

Natuurlijk zijn er ook kinderen die echt hoogbegaafd zijn, immers 2,5 % van de Nederlandse bevolking. Het is natuurlijk heerlijk makkelijk te kunnen leren maar vanwege bovenstaande problemen toch echt niet zaligmakend. Al met al is hoogbegaafdheid een cadeautje met een gebruiksaanwijzing.

Leonardoschool

Sinds 2007 bestaat er voor hoogbegaafden de Leonardoschool. Hier krijgen deze kinderen leerstof aangeboden die bij hun intelligentie past. De scholen werken samen met universiteiten om lesprogramma's te ontwikkelen. De kinderen doen allerlei interessante projecten en er is veel ruimte voor zelfontplooiing.

Nadelen:

• de school bestaat nog maar sinds 2007 en bevindt zich dus nog enigszins in een ontwikkelingsfase
• er zijn er niet zo veel van in Nederland, waardoor er vaak veel gereisd moet worden.
• de toelatingseisen voor vele Leonardoscholen in de loop der tijd nogal versoepeld omdat ze anders te weinig leerlingen kregen.
• de aansluiting met klassikaal vervolgonderwijs laat wat te wensen over, maar als je kind stuk loopt in het reguliere onderwijs zijn dat slechts details.