De slachting van Oradour-sur-Glane

In de Tweede Wereldoorlog vond op 10 juni 1944 in dit Franse dorpje Oradour-sur-Glane een massaslachting plaats. Uit respect en als herinnering is het complete dorp na dit bloedblad en de verwoesting bewaard gebleven. Het complete dorp is die dag verwoest, waarbij 642 mensen zijn vermoord. Een zes-tal personen hebben het bloedbad overleefd. Het eerste regiment van de 2e SS Panzer Divisie heeft de wraakactie uitgevoerd, waarschijnlijk als reactie op het Franse verzet van 8 juni 1944. In St. Junien werd daar een spoorbrug opgeblazen waarbij twee Duitse soldaten omkwamen inclusief SS-Sturmbahnführer Helmut Kämpfe.

De operatie

De operatie vond plaats op zaterdagmiddag na 12:00 uur, waarschijnlijk omdat op dit tijdstip veel mannen thuis waren en zich gingen klaar maken voor de zondag. Majoor Dickman bracht zijn regiment in paraatheid om richting Oradour te gaan. Om 13:30 arriveerden zijn in Oradour en binnen een half uur was het dorp omsingeld en zijn alle toegangswegen afgesloten. Er werd een commandopost opgesteld en er werd overhaast een plan bedacht dat uiteindelijk efficiënt bleek. De Duitsers hebben gezegd dat de overval een routinematige controle was en dat alle inwoners zich op het marktplein moesten verzamelen. Na verloop van tijd werden dit er een heleboel, de sfeer was tot dan toe gemoedelijk.

De mannen en vrouwen en kinderen gescheiden

Om 15:00 uur werden de mannen gescheiden van de vrouwen en kinderen. Na een bevel in het Duits werden de vrouwen en kinderen richting de uitgang van het dorp gedreven waar de kerk stond. Burgemeester Desourteaux moest een aantal gijzelaars aanwijzen, maar wilde dit niet en bood zichzelf aan. De bewoners moesten de wapens inleveren. De mannen werden onder dwang van wapens in groepen verdeeld en in verschillende schuren opgesloten. Om 16:00 uur werden door soldaten een aantal kisten de kerk in gedragen, waaruit draden hingen. De draden werden aangestoken en de kerk werd door de soldaten dicht en op slot gedaan, waarna op één vrouw na alle vrouwen en kinderen levend zijn verbrand. De jongste van de kinderen was nog geen week oud. Direct na de bom werden de M-42’s afgevuurd en leeg geschoten op de mannen. Robert Hébras kwam onder de gedode mannen terecht en overleefde daarom de slachting. Mevrouw Rouffanche overleefde de slachting door op een bankje te klimmen door een raam heen. Een moeder met een kind op haar arm volgde haar, maar werd door de Duitsers doodgeschoten. Mevrouw Rouffanche raakte alleen gewond en kwam naast de kerk terecht waar ze zich kon verbergen. De rest van het dorp is later in brand gestoken.

Na de oorlog

Na de oorlog werd beslist dat de resten van het oude dorp als monument functie gingen doen. In 1999 is bij de ingang van het dorp een museum ingericht, dat Centre de la Memoire heet. Dit museum is ondergronds. De rest van het dorp is nog steeds in de zelfde staat als na de verwoesting, de auto van de dokter is nog aanwezig op het dorpsplein. Een nieuw dorp is vlakbij opgebouwd en werd in 1953 in gebruik genomen. De toenmalige regering heeft besloten dat het nieuwe Oradour alleen een grijze kleur mocht hebben en dat alle inwoners van het nieuwe Oradour in rouwkleding moesten.

Generaal Lammerding is na de oorlog ter dood veroordeeld door zijn daden waarbij hij 99 gijzelaars heeft laten doodschieten in Tulle. Hij heeft zich echter in Duitsland weten te verbergen en leed tot zijn dood een redelijk rustig leven. Majoor Dickman werd op 29 juni 1944 dodelijk getroffen aan het front. Kapitein Kahn is vermist. Luitenant Barth kreeg in 1983 levenslang tijdens een protest.

In 1953 zouden 21 SS'ers worden berecht die men heeft weten te achterhalen. De SS'ers waren afkomstig uit de Elzas, het gebied dat in 1940 door de Duitsers werd geannexeerd en in 1945 weer Frans werd. De verwachtte straffen, zoals de doodstraf en levenslang leidden tot een volkswoede in de Elzas, waardoor de Franse regering besloot om iedereen vrij te spreken. Dit leidde vervolgens weer tot een volkswoede in de regio Limoges waar ook Oradour-sur-Glane toe behoort.