Piraten: De machthebbers op zee

Een piraat is een persoon die schepen aanvalt en berooft. De meeste piraten waren mannen, maar een paar vrouwen werd ook piraat. Er zijn vele avontuurlijke verhalen over piraten, maar piraterij was eigenlijk een goed georganiseerd bedrijf. In de 19e en 20e eeuw verdween de piraterij door vele zee bevoegdheden.

Hoe piraten leefden

Mensen werden piraten om verschillende redenen. Soms verlieten eerlijke matrozen hun schepen, omdat het leven voor hen zo ellendig was dat ze dat niet konden verdragen. Deze zeelieden draaide vaak om in piraterij om te kunnen overleven. Anderen waren op zoek naar rijkdom, zoals goud, zilver en juwelen. Sommigen wilden gewoon het avontuur beleven.
Verhalen en films geven een spannend beeld van piraten, die worden neergezet als gevaarlijke mannen met baarden. In werkelijkheid leiden piraten echter een miserabel leven. Ze werden vaak dronken en stalen veel. Veel piraten overleden aan verwondingen en ziekten. Sommigen werden doodgeschoten of achtergelaten op zee, anderen werden gevangen genomen en ter dood veroordeeld.

De meeste piratenschepen had een kapitein die het bevel had tijdens een gevecht. De machtigste persoon aan boord was de kwartiermaker, die de gestolen goederen of buit verdeelde onder de bemanning. Hij had ook de verantwoording om piraten te straffen die iets verkeerd hadden gedaan. Zowel de kapitein en de kwartiermaker werden door de bemanning gekozen en ze konden worden verwijderd als zij hun werk niet goed deden.

De meeste piraten hadden regels die ieder bemanningslid moest opvolgen. Piraten die dingen van andere bemanningsleden hadden gestolen werden vaak aan wal gezet op een onbewoond eiland, waar ze zouden sterven. Soms kregen ze een pistool en een kogel mee om zichzelf te doden.

Omdat piraten vooral geïnteresseerd waren in gestolen goederen werden er heel weinig mensen gedood en lieten ze vaak hun vijanden vrij nadat ze hen beroofd hadden. Ze vielen ook stadjes langs kusten aan. Soms namen zij gevangen en eiste ze geld voor hun vrijheid. De piratenvlag werd een bekend en gevreesd symbool in de zeevaart. Het toonde vaak een witte schedel en gekruiste knekels op een zwarte achtergrond.

De geschiedenis van de piraterij

Piraterij is al eeuwenoud. Oude Romeinse en Griekse schepen die voeren in de Middellandse Zee waren vaak het doelwit om aangevallen te worden. In de Middeleeuwen vielen de Vikingen schepen en nederzettingen in de Baltische Zee en het Engels Kanaal aan.

De landen van Noord-Afrika staan piraterij toe en organiseren deze aanvallen soms ook nog. Zo gaven ze islamitische kapers geld en schepen voor het uitvoeren van aanvallen op christelijke schepen uit Engeland, Frankrijk en Spanje. Ze hadden hun basis in Tunis, Algerije en Marokko, vanwaar ze steden overvielen langs de Middellandse Zeekust.

De gouden eeuwen van de piraterij was tussen 1500 en 1800 toen een groot aantal schepen de Atlantische Oceaan overgestoken met kostbare ladingen naar en van koloniën in de Nieuwe Wereld. Dit waren de tijden van de beroemde piraten.

Piraterij daalde in de 19e en 20e eeuw. Aan de ene kant werden de koopvaardijschepen groter en groter, maar belangrijker was dat aan de andere kant meer en meer landen begonnen met patrouilleren in de oceanen. Alhoewel piraterij een misdrijf is in alle landen zijn de moderne piraten van vandaag nog altijd actief, de meeste van hen in de Zuid-Chinese Zee en de Indische Oceaan.

Beroemde piraten

Zwartbaard was één van de geschiedenis wreedste piraten. Hij kreeg zijn naam voor zijn lange zwarte baard, die hij met vlechten droeg. Hij terroriseerde vele jaren de kusten van Carolina en Virginia al tot een kleine vloot van schepen hem opjaagden en doodde.
De Engelsmannen Sir John Hawkins, Sir Walter Raleigh en Sir Francis Drake waren enkele van de meest beroemde zogenaamde kapers, piraten die werkten voor een land. Ze hadden hun eigen schepen en werden betaald door een regering om op schepen uit andere landen te jagen en aan te vallen. In vijftiende eeuw gaf Koningin Elizabeth deze kapers de toestemming om andere schepen aan te vallen en Engeland te helpen om te domineren op de oceanen.

Zeerovers waren piraten die West-Indië en het Midden-en Zuid-Amerikaanse kusten terroriseerden. Ze kwam oorspronkelijk uit Frankrijk, Engeland en Nederland. Sommigen van hen verlieten hun thuisland, omdat ze misdadigers waren en de wet probeerde te ontvluchten. Ze woonden op kleine eilanden in het Caribische gebied, vielen Spaanse schepen aan en veroverde goud, zilver en juwelen die werden vervoerd naar de huizen van de koloniën.

Lees verder

• De Atlantische Oceaan
• De Bermuda Driehoek: Feiten en mythes
• De Middellandse Zee