Boekverslag Blauwe Maandagen, Arnon Grunberg

Het boek waar de reis van Arnon Grunberg naar de top allemaal mee begon heet blauwe maandagen. Het vertelt over het onstuimige leven van Grunberg tijdens en net na zijn middelbare schooltijd. Hier een relatief kort verslag van de inhoud.

Biografie:

Arnon Grunberg debuteerde op 23 jarige leeftijd met de roman blauwe maandagen. Het boek werd een internationaal succes: in Nederland bekroond met de Anton Wachter-prijs voor het beste debuut en het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut en vertaald naar het Engels, Deens, Italiaans, Frans, Spaans Zweeds en Japans. Met zijn tweede roman, figuranten, bevestigde hij zijn talent.

• Auteur: Arnon Grunberg
• Geboortejaar: 1971
• Titel: Blauwe maandagen
• Jaar+plaatspublicatie: 1984 Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar

Titelverklaring:

De titel “Blauwe Maandagen“ komt van een gezegde. Bijvoorbeeld: Ik heb een blauwe maandag op judo gezeten. Wat betekend dat je heel kort op judo hebt gezeten. Het gezegde betekent dus vluchtig of kort. Dit slaat op alles wat de hoofdpersoon meemaakt, want dit is allemaal vluchtig en kort. Zijn baantjes, zijn schoolcarrière, zijn relaties etc.

Beschrijving van de karakters:

Hoofdpersoon:

De hoofdpersoon wordt in het hele boek aangeduid als 'ik'. Tegen het einde van het boek stelt de hoofdpersoon zich pas voor. De hoofdpersoon is joods en naar eigen zeggen niet erg knap(krullen, grote neus en puisten), en hij lijkt niet tevreden met het leven in de huidige maatschappij. Dit uit hij onder andere door herrie te schoppen in bordelen en cafés. Hij probeert doelen voor zichzelf te stellen, maar hij heeft moeite zich hieraan vast te houden.

Rosie:

Rosie is de vriendin van de hoofdpersoon. Ze wordt beschreven als een heel knap meisje dat erg impulsief is.

Vader:

De vader van de hoofdpersoon is een erg rijk man, maar hoe hij aan het geld komt blijft
onduidelijk in het boek. Het enige 'beroep' dat hij zegt te hebben is postzegels verhandelen, maar dat heeft de hoofdpersoon hem nooit zien doen. De vader is een beetje eenzaam en takelt in het eind van het boek snel af en sterft.

Moeder:

De moeder van de hoofdpersoon is een erg ongelukkig mens. Ze is ongelukkig door haar slechte huwelijk en door haar verblijf in een concentratiekamp. Ze heeft wel een goede band met de hoofdpersoon en geeft dan ook erg veel om hem.

Samenvatting:

De hoofdpersoon groeit op in een Joods gezin. Zijn vader heeft veel geld alleen is het een raadsel waar hij het vandaan haalt. Hij zegt zelf dat hij in postzegels handelt alhoewel dit nooit echt wordt aangetoond. Zijn (overmatig drinkende) vader nam hem vroeger vaak mee op korte zakenreisjes en naar typisch Amsterdamse bruine cafés. Op een gegeven moment wordt zijn vader ziek, maar de hoofdpersoon voelt zich verplicht om voor hem te blijven zorgen tot zijn dood. De hoofdpersoon zijn moeder voelt zich erg schuldig aan de dood van zijn vader, die is gestikt in een papje, wat overigens het enige was wat hij nog kon eten. Rosie is het eerste en laatste vriendinnetje van de hoofdpersoon. Zij beleefden en bespraken erg veel en gingen voor het eerst met elkaar naar bed en alleen op vakantie. Het gaat op den duur steeds slechter met de hoofdpersoon. Jaren gaan voorbij en hij begint steeds meer te drinken. Op een gegeven moment gaat hij naar bed met een prostituee genaamd Tina. Hierna volgen meerdere bezoeken aan prostituees en laat hij escortmeisjes bij hem thuiskomen langskomen waaronder Sandra, een meisje uit Litouwen die als escort werkt om geld te verdienen voor haar familie in Vilnius. Sandra laat een speciale indruk bij hem achter want de dag daarna laat hij haar weer langskomen maar ditmaal hebben ze geen seks. Uiteindelijk besluit hij zelf bij een escortservice genaamd 'Blue Moon' te gaan werken. Alleen mislukt dit jammerlijk omdat hij geen klanten krijgt.

Structuur:

Het boek is grotendeels chronologisch opgebouwd maar kent af en toe flash backs naar het verleden om bijvoorbeeld dingen uit te leggen of te verduidelijken. Het wordt geheel vanuit de ikpersoon verteld en pas op het eind kom je erachter dat het over Arnon Grunberg zelf gaat. Het boek is dus waarschijnlijk (lichtelijk) autobiografisch. Het boek is opgedeeld in bepaalde delen van zijn jeugd waarin zich voor de hoofdpersoon ingrijpende situaties voordoen.

Thema:

Kortstondigheid. Het hele leven van de hoofdpersoon is een aaneenrijging van gebeurtenissen. Alles in zijn leven is kortstondig. Zijn verblijf op het Vossius, zijn relatie met zijn vader en zijn relatie met Rosie. De baantjes die hij heeft zijn ook kortstondig. Hij stopt er mee als hij het niet meer leuk vindt, of hij wordt ontslagen. Zijn latere relaties bestaan uit kortstondige hoerenbezoekjes, met telkens een andere (apart van Sandra).

Waardering:

Mooi boek dat vooral erg lekker weg leest en de nodige dosis humor bevat, maar in vergelijking tot de rest van Grunberg zijn werk legt “Blauwe Maandagen” het toch af tegen boeken als: De asielzoeker, Figuranten en Grunberg rond de wereld (ook (deels) autobiografisch).