Methodiek van begeleide intervisie

In een begeleide intervisie zijn een aantal basiselementen van belang om een zinvolle bijeenkomst te hebben. Geheimhouding van wat er besproken wordt is een eerste vereiste, zodat de deelnemers open met elkaar kunnen communiceren. Tevens zorgt wederzijds respect voor openheid naar elkaar en een goed verloop van de intervisie. Verder is het van belang dat de deelnemers een ontwikkelingsgerichte grondhouding aannemen. De deelnemers moeten er tenslotte iets van leren.

Geheimhouding

Geheimhouding is van belang om vrij te kunnen spreken in een intervisiegesprek. Geheimhouding stimuleert de weg naar de productiviteitsfase in het groepsproces (Hendriksen, 2010). Pas in de productiviteitsfase vertoon de groep gedrag waarmee het doel van een intervisie bereikt kan worden. De groep voelt zich veilig en de groepsleden durven te spreken en er ontpoppen zich nieuwe ideeën. Wanneer geheimhouding niet geborgd is, zullen de groepsleden zich wel bedenken om hun nieuwe ideeën of meningen te delen, waardoor het groepsproces stagneert. Geheimhouding bevordert tevens het vertrouwen onder de deelnemers.

Doordat er sprake is van geheimhouding in een intervisie, kan men gevoelens kenbaar maken, waardoor het ingebrachte probleem een stuk inzichtelijker wordt. Door gevoelens te uiten ontstaat er meer bereidheid tot het geven van advies van de leden uit de intervisiegroep. Hendriksen spreekt van het spreken in de ‘ik’ vorm (Hendriksen, 2010). Als men in de ik-vorm spreekt laten de deelnemers beter hun gevoel spreken.

Wederzijds respect

Ook het wederzijds respect van de groepsleden bevordert het groepsproces om productief te zijn in een intervisie. De leden voelen zich pas veilig als men elkaar respecteert. Remmerswaal schrijft hierover dat veiligheid, het gevoel erbij te horen en respect belangrijke psychosociale behoeften zijn van de mens. Verder schrijft hij dat wanneer aan de voorwaarden wordt voldaan om elkaar met respect te behandelen, er veel meer op bestaansniveau gecommuniceerd kan worden. Hij bedoelt daarmee meer in het hier-en nu en dat groepsleden meer vanuit hun gevoelens spreken. Daardoor komen onderstromen naar boven. Voordeel daarvan is dat problemen inzichtelijker worden. Een ander voordeel daarvan is dat mensen een eigen identiteit kunnen opbouwen. Wanneer gevoelens met respect behandeld worden is het ook daadwerkelijk mogelijk om in een groep een eigen identiteit te ontwikkelen. Als die gevoelens er mogen zijn levert dat voor de persoon waardering op. Remmerswaal beschrijft verder dat als er op het bestaansniveau wordt gesproken (is alleen mogelijk door wederzijds respect) groepsleden elkaar tot een grote steun kunnen zijn. Het versterkt de groep.

Daar in alle beroepen etnische kwesties gelden, met name in die beroepen waarin het omgaan met mensen centraal staat, is het van wezenlijk belang dat de docent omgangskunde zich bewust is van contact en intimiteit die gedeeld wordt. In een intervisie is er sprake van contact en intimiteit, omdat er een persoonlijk probleem wordt gedeeld met collega’s en of studenten.
Het gaat er in een intervisie dus ook om dat men zich kan verplaatsen in een ander, de empathie. Empathie is alleen mogelijk wanneer er wederzijds respect is.

Ontwikkelingsgerichte grondhouding

De intervisiebijeenkomsten kunnen waardevol zijn, omdat het de deelnemers de mogelijkheid geeft om over praktijkproblemen te sparren. Het geeft inzicht in gevoelens in een bepaalde situatie en het handelen dat daar uit voort is gekomen. In het Begeleid Intervisie-model (Hendriksen, 2010) wordt aangegeven dat het goed is om een intervisie af te sluiten met leerdoelen van de deelnemers. Deelnemers laten hiermee zien dat ze met de intervisie iets willen en kunnen leren. De leerdoelen kunnen in een volgende intervisie gekoppeld worden en er kan terug gekeken worden of er iets met het geleerde is gedaan in de tussenliggende periode.